متن عربی

61.وَ مِنْ كِتاب لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ اِلى كُمَيْلِ بْنِ زِياد النَّخَعِىِّ، وَ هُوَ عامِلُهُ عَلى هيت، يُنْكِرُ عَلَيْهِ تَرْكَهُ دَفْعَ مَنْ يَجْتازُ بِهِ مِنْ جَيْشِ الْعَدُوِّ طالِباً لِلْغارَةِ.

1. اَمّا بَعْدُ، فَاِنَّ تَضْييعَ الْمَرْءِ ما وُلِّىَ، وَ تَكَلُّفَهُ
2. ما كُفِىَ، لَعَجْزٌ حاضِرٌ، وَ رَأْىٌ مُتَبَّرٌ. وَ اِنَّ تَعاطِيَكَ الْغارَةَ عَلى اَهْلِ
3. قِرْقيسيا، وَ تَعْطيلَكَ مَسالِحَكَ الَّتى وَلَّيْناكَ لَيْسَ بِها مَنْ يَمْنَعُها
4. وَ لا يَرُدُّ الْجَيْشَ عَنْها، لَرَأْىٌ شَعاعٌ. فَقَدْ صِرْتَ جِسْراً لِمَنْ اَرادَ
5. الْغارَةَ مِنْ اَعْدائِكَ عَلى اَوْلِيائِكَ، غَيْرَ شَديدِ الْمَنْكِبِ، وَ لا مَهيبِ
6. الْجانِبِ، وَ لا سادٍّ ثُغْرَةً، وَ لا كاسِر لِعَدُوٍّ شَوْكَةً، وَ لا مُغْن عَنْ اَهْلِ
7. مِصْـرِهِ، وَ لا مُجْز عَنْ اَميـرِهِ. وَالسَّـلامُ.

متن فارسی

نامه به كميل بن زياد نخعی‌، به وقتی‌ كه عامل او در هيت بود  به کمیل به زیاد نَخَعی‌، به وقتی‌ که عامل او در هیت بود، او را به علت واگذاشتن دشمن که از منطقه او گذشته و برای‌ تاراج مسلمانان رفته اند توبیخ می‌ کند

1. اما بعد، ضایع نمودن آدمی‌ آنچه را برعهده اش نهاده اند، و بر دوش کشیدن زحمت کاری‌ که به دیگری‌
2. واگذار شده، ناتوانی‌ آشکار، و نظریه ای‌ هلاک کننده است. تاخت و تازت به اهل
3. قرقیسیا، و واگذاری‌ مرزهایی‌ که تو را بر آنها حکومت داده ایم و کسی‌ نیست که آنها را حفظ کند
4. و سپاه دشمن را از آنها برگرداند فکری‌ است نادرست. برای‌ دشمنانت که خواهان
5. غارت دوستانت بودند پل شده ای‌، نه تو را بازوی‌ توانایی‌ است، و نه دشمن را از ناحیه
6. تو ترسی‌، نه مرزی‌ را بستی‌ و نه شوکت دشمن را شکستی‌، و نه حاکمی‌ بودی‌ که به درد اهل
7. شهرش بخورد، و نه می‌ توانی‌ از امیر خود کاری‌ را کفایت کنی‌. والسلام.