متن عربی

8.وَ مِنْ كَلام لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ يَعْنى بِـهِ الزُّبَيْرَ فى حـال اقْتَضَـتْ ذلِك

1. يَزْعُمُ اَنَّهُ قَدْ بايَعَ بِيَدِهِ وَلَمْ يُبَايِعْ بِقَلْبِهِ. 
2. فَقَدْ اَقَرَّ بِالْبَيْعَةِ،وَ ادَّعَى الْوَليجَةَ، 
3. فَلْيَأْتِ عَلَيْها بِاَمْر يُعْرَفُ، وَ اِلاّ فَلْيَدْخُلْ فيما خَــرَجَ مِـنْـهُ.

متن فارسی

از سخنان آن حضرت است در شرایطى مقتضى براى برگرداندن زبیر به بیعت

1. او گمان مى کند تنها با دست بیعت نموده نه با قلب. 
2. پس به بیعتش با من اقرار کرده، و نسبت به امر باطنى مدّعى است، 
3. باید بر اثبات مدعایش دلیل مقبول بیاورد، وگرنه واجب است به همان بیعت اول بازگردد.