خانه > مذمت تشریفات ( نامه شماره 37 )
خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
متن عربی
37.وَ قالَ عَلَيْهِ السّلامُ، وَ قَدْ لَقِيَهُ عِنْدَ مَسيرِهِ اِلَى الشّامِ دَهاقينُ الاَْنْبارِ فَتَرَجَّلُوا لَهُ وَ اشْتَدُّوا بَيْنَ يَدَيْهِ:؛ ما هذَا الَّذى صَنَعْتُمُوهُ؟! ؛ فَقالُوا: خُلُقٌ مِنّا نُعَظِّمُ بِهِ اُمَراءَنا. فَقالَ: ؛
- وَ اللّهِ ما يَنْتَفِعُ بِهذا اُمَراؤُكُمْ، وَ اِنَّكُمْ لَتَشُقُّونَ عَلى اَنْفُسِكُمْ فى دُنْياكُمْ،
- وَ تَشْقَوْنَ بِهِ فى آخِرَتِكُمْ.
- وَ ما اَخْسَرَالْمَشَقَّةَ وَراءَها الْعِقابُ،
- وَ اَرْبَحَ الدَّعَةَ مَعَها الاَْمانُ مِـنَ النّـارِ !
متن فارسی
و آن حضرت در وقت رفتن به شام که کشاورزان شهر انبار با دیدن حضرت به نشانه احترام از اسبها پیاده شده و پیشاپیش آن بزرگوار دویدند، فرمود: این چه عملى بود از شما سر زد؟! گفتند: برنامه‌اى است که با آن سران خود را بزرگ مى‌شماریم. فرمود:
- به خدا قسم زمامداران شما از این کار سود نمى‌برند، و شما با این عمل در دنیا به مشقت مى‌افتید،
- و در آخرت دچار بدبختى مى‌شوید.
- و چه خسارت بار است مشقتى که به دنبال آن کیفر الهى است،
- و چه سودمند است آسایشى که به همراه آن ایمنى از آتش جهنم است!
قبلی بعدی
