خانه > گفتگو با اهل قبور ( حکمت شماره 130 )
خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
متن عربی
130 - وَ قالَ عَلَيْهِ السّلامُ، وَ قَدْ رَجَعَ مِنْ صِفِّينَ، فَاَشْرَفَ عَلَى الْقُبُورِ بِظاهِرِ الْكُوفَةِ:
- يا اَهْلَ الدِّيارِ الْمُوحِشَةِ، وَالْمَحالِّ الْمُقْفِرَةِ، وَالْقُبُورِ الْمُظْلِمَةِ؛
- يا اَهْلَ التُّرْبَةِ، يا اَهْلَ الْغُرْبَةِ، يا اَهْلَ الْوَحْدَةِ،
- يا اَهْلَ الْوَحْشَةِ، اَنْتُمْ لَنا فَرَطٌ سابِقٌ وَ نَحْنُ لَكُمْ تَبَعٌ لاحِقٌ.
- اَمَّا الدُّورُ فَقَدْ سُكِنَتْ، وَاَمَّا الاَْزْواجُ فَقَدْ نُكِحَتْ،
- وَ اَمَّا الاَْمْوالُ فَقَدْ قُسِمَتْ. هذا خَبَرُ ما عِنْدَنا، فَما خَبَرُ ما عِـنْـدَكُـمْ ؟
- ثُمَّ الْتَفَتَ اِلى اَصْحابِهِ فَقالَ: اَما لَوْ اُذِنَ لَهُمْ فِى الْكَلامِ لاََخْبَرُوكُمْ اَنَّ خَيْرَ الزّادِ التَّقْوى.
متن فارسی
و آن حضرت وقتی از صفّین بازگشت به گورستان بیرون کوفه نظر کرد و فـرمـود:
- ای صاحبان سراهای وحشت زا، و مکانهای بی آب و گیاه، و قبرهای تاریک؛
- ای خاکیان، ای غریبان، ای بی کسان،
- ای وحشت زدگان،شما ما را پیشروید که بر ما پیشی جستید، و ما شما را پیرویم که به دنبال شما می رسیم.
- اما خانه ها: غیر شما در آن ساکن شدند، امّا همسران: دیگران با آنان ازدواج کردند،
- اما اموال: همه آنها تقسیم شد. این است خبری که نزد ماست، خبر آنچه نزد شماست چیست؟
- پس رو به جانب یاران کرد و فرمود: اگر به آنان اجازه سخن می دادند به شما می گفتند که بهترین توشه تقواست.
قبلی بعدی