متن عربی

44.وَ مِنْ كَلام لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ  لَمّا هَرَبَ مَصْقَلَةُ بْنُ هُبَيْرَةَ الشَّيْبانِىُّ اِلى مُعاوِيَةَ. وَ كانَ قَدِ ابْتاعَ سَبْىَ بَنى ناجِيَةَ مِنْ عامِلِ اَميرِالْمُؤْمِنينَ عَلَيْهِ السّلامُ وَ اَعْتَقَهُمْ، فَلَمّا طالَبَهُ بِالْمالِ خاسَ بِهِ وَ هَرَبَ اِلَى الشّامِ.

1. قَبَّحَ اللّهُ مَصْقَلَةَ، فَعَلَ فِعْلَ السّادَةِ، وَ فَرَّ فِرارَ الْعَبيدِ.
2.  فَما اَنْطَقَ مادِحَهُ حَتّى اَسْكَتَهُ، وَلا صَدَّقَ واصِفَهُ حَتّى بَكَّتَهُ.
3.  وَ لَوْ اَقامَ لاََخَذْنا مَيْسُورَهُ، وَ انْتَظَرْنا بِمالِهِ وُفُورَهُ.

متن فارسی

از سخنان آن حضرت است به وقتى که مصلقة بن هُبَیره شیبانى به سوى معاویه فرار کرد. مصلقه اسراى بنى ناجیه را از عامل امیرالمؤمنین(علیه السلام) خریده و آزاد نموده بود (و حدود نیمى از مبلغ را نپرداخته بود). زمانى که حضرت بهاى آن را خواست خیانت کرده به شام گریخت.

1. خدا مصقله را خیر ندهد، عمل کرد عمل بزرگان، و فرار کرد فرار بردگان.
2. او ستایش کننده خود را هنوز گویا نکرده خاموش نمود، و وصف کننده اش را هنوز تصدیق نکرده سرکوب کرد.
3. اگر پیش ما مى ماند آنچه مقدورش بود از او مى گرفتیم، و به انتظار فراوانى مالش براى تسویه بقیه آن مى ماندیم.