متن عربی

405 - وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ لِبَعْضِ مُخاطِبيهِ وَ قَدْ تَكَلَّمَ بِكَلِمَة يُسْتَصْغَرُ مِثْلُهُ عَنْ قَوْلِ مِثْلِها:

لَقَدْ طِرْتَ شَكيراً، وَ هَدَرْتَ سَقْباً.

وَالشَّكيرُ ههُنا اَوَّلُ ما يَنْبُتُ مِنْ ريشِ الطّائِرِ قَبْلَ اَنْ يَقْوى وَ يَسْتَحْصِفَ.وَالسَّقْبُ: الصَّغيرُ مِنَ الاِْبِلِ، وَ لايَهْدِرُ اِلاّ بَعْدَ اَنْ يَسْتَفْحِلَ.

متن فارسی

و آن حضرت به کسی‌ که در محضرش به سخن برخاست و سخنی‌ گفت که از مثل او زیبنده نبود، فرمود:

پیش از بال درآوردن پریدی‌، و به خردسالی‌ بانگ زدی‌.

«شکیر» در اینجا اولین بالهایی‌ است که بر پرنده می‌ روید پیش از آنکه قوی‌ و محکم شود.و «سَقْب» بچه شتر است، که تا بزرگ نشده فریاد نمی‌ زند.