اگر بندة خدا اجل و پايان كارش را مى ديد، با آرزو و فريب آن دشمنى مى ورزيد.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >  سرزنش اهل عراق ( خطبه شماره 70 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

70.وَ مِنْ خُطْبَة لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ فى ذَمِّ اَهْلِ الْعِراقِ

  1. اَمّا بَعْدُ، يا اَهْلَ الْعِراقِ فَاِنَّما اَنْتُمْ كَالْمَرْأَةِ الْحامِلِ حَمَلَتْ،
  2. فَلَمّااَتَمَّتْ اَمْلَصَتْ وَ ماتَ قَيِّمُها، وَ طالَ تَاَيُّمُها، وَ وَرِثَها اَبْعَدُها.
  3. اَما وَاللّهِ ما اَتَيْتُكُمُ اخْتِياراً، وَلكِنْ جِئْتُ اِلَيْكُمْ سَوْقاً.
  4.  وَ لَقَدْ بَلَغَنى اَنَّكُمْ تَقُولُونَ: عَلِىٌّ يَكْذِبُ! قاتَلَكُمُ اللّهُ! فَعَلى مَنْ اَكْذِبُ؟ اَ عَلَى اللّهِ؟
  5.  فَاَنَا اَوَّلُ مَنْ آمَنَ بهِ. اَمْ عَلى نَبيِّهِ؟ فَاَنَا اَوَّلُ مَنْ صَدَّقَهُ.
  6. كَلاّ وَاللّهِ، وَلكِنَّها لَهْجَةٌ غِبْتُمْ عَنْها، وَلَمْ تَكُونُوا مِنْ اَهْلِها.
  7. وَيْلُمِّهِ! كَيْلاً بِغَيْرِ ثَمَن لَوْ كانَ لَهُ وِعاءٌ،
  8. «وَلَـتَـعْـلَـمُـنَّ نَـبَـأَهُ بَـعْـدَ حـيـن».

متن فارسی

از خطبه هاى آن حضرت است در سرزنش اهل عراق

  1. پس از حمد حق، اى اهل عراق، شما همچون زن حامله اى هستید که باردار شده،
  2. و پس از دوران باردارى طفل مرده بزاید و شوهرش بمیرد، و دوره بیوه گیش طولانى شود، و دورترین اشخاص ارثش را ببرد
  3. بدانید به خدا قسم آمدنم به سوى شما از روى اختیار نبود، اضطرار مرا به سوى شما کشید.
  4.  به من خبر رسیده که شما مى گویید: على دروغ مى گوید! خدا شما را بکشد! بر چه کسى دروغ بندم؟ بر خدا؟
  5.  من اولین کسى هستم که به حق ایمان آوردم. یا بر پیامبر خدا؟ من نخستین فردى هستم که او را تصدیق نمودم.
  6. نه هرگز به خدا قسم، اما سخنانى است که از پیامبر گرفته ام که شما از آن غایب بودید، و لیاقت شنیدن آن را نداشتید.
  7. مادر آن که گفت «على دروغ مى گوید» به عزا بنشیند! اگر ظرفیت داشته باشد علم و حکمت را رایگان در اختیارش مى گذارم،
  8. «و در آینده حقیقت آنچه را به شما خبر دادم خواهید دانست».
قبلی بعدی