متن عربی

102 - وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:

1. يَأْتى عَلَى النّاسِ زَمانٌ لايُقَرَّبُ فيهِ اِلاَّ الْماحِلُ،
2. وَ لايُظَرَّفُ فيهِ اِلاَّ الْفاجِرُ، وَ لايُضَعَّفُ فيهِ اِلاَّ الْمُنْصِفُ.
3. يَعُدُّونَ الصَّدَقَةَ فيهِ غُرْماً، وَصِلَةَ الرَّحِمِ مَنّاً،
4. وَالْعِبادَةَ اسْتِطالَةً عَلَى النّاسِ.
5. فَعِنْدَ ذلِكَ يَكُونُ السُّلْطانُ بِمَشُورَةِ الاِْماءِ،
6. وَ اِمارَةِ الصِّبْيانِ، وَ تَدْبيرِ الْخِصْيانِ.

متن فارسی

و آن حضرت فرمود:

1. مردم را روزگاری‌ آید که جز سخن چین مقرّب نشود،
2. و غیر بدکار خوش طبع و مقبول نیفتد، و جز منصف را ناتوان نشمارند.
3. کمک به محتاجان را خسارت دانند، صله رحم را منّت گذارند،
4. و بندگی‌ را سبب برتری‌ جویی‌ بر مردم قرار دهند.
5.  در آن زمان حکومت به مشورت کنیزان،
6. و فرمانروایی‌ بچه ها و تدبیر خواجه سراهاست.