دست نيافتن به گناه نوعى عصمت است.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >  دعاى طلب باران ( حکمت شماره 474 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به خطبه مورد نظر، شماره خطبه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

474 - وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ فى دُعاء اسْتَسْقى بِهِ:

اللّهُمَّ اسْقِنا ذُلُلَ السَّحابِ دُونَ صِعابِها.

وَ هذا مِنَ الْكَلامِ الْعَجيبِ الْفَصاحَةِ، وَ ذلِكَ اَنَّهُ عَلَيْهِ السَّلامُ شَبَّهَ السَّحابَ ذَواتِ الرُّعُودِ وَالْبَوارِقِ وَالرِّياح  ِ وَالصَّواعِقِ بِالاِْبِلِ الصِّعابِ الَّتى تَقْمِصُ بِرِحالِها، وَ تَقِصُ بِرُكْبانِها، وَ شَبَّهَ السَّحابَ خالِيَةً مِنْ تِلْكَ الرَّوائِع  ِ بِالاِْبِلِ الذُّلُلِ الَّـتى تُحْتَـلَبُ طَيِّـعَةً وَ تُـقْتَـعَـدُ مُسْـمِحَـةً.


متن فارسی

در دعایی‌ که با آن طلب باران نمود، فرمودند:

خداوندا، ما را به ابرهای‌ رام سیراب کن،نـه ابـرهای‌ سـرکش.

این سخنی‌ است عجیب رسا، چه اینکه آن حضرت علیه السّلام ابرهای‌ دارای‌ رعد و برق و طوفان و صاعقه را به شترهای‌ سرکشی‌ که بار را از پشت خود می‌ اندازند، و سواران خود را به زمین می‌ زنند، و ابرهای‌ خالی‌ از این امور وحشتزا را به شترهای‌ رامی‌ که شیرشان را می‌ دوشند و آنها هم فرمان می‌ برند، و بر آنها سوار می‌ شوند و آنها هم خوشرفتاری‌ می‌ کنند تشبیه نموده .
قبلی بعدی