(عبدالله بن عباس در مسئله اى نظر داد كه امام آن را قبول نداشت و فرمود) بر تو است كه رأى خود را به من بگويى، و من باى پيرامون آن بينديشم ، آنگاه اگر خلاقى نظر تو فرمان دادم بايد اطاعت كني!
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >  درباره يكى از حاكمان ( خطبه شماره 219 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

219.وَ مِنْ كَلام لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

  1. لِلّهِ بِلادُ فُلان، فَقَدْ قَوَّمَ الاَْوَدَ، وَ داوَى الْعَمَدَ. اَقامَ السُّنَّةَ، وَ خَلَّفَ الْفِتْنَةَ.
  2. ذَهَبَ نَقِىَّ الثَّوْبِ، قَليلَ الْعَيْبِ. اَصابَ خَيْرَها، وَ سَبَقَ شَرَّها.
  3.  اَدّى اِلَى اللّهِ طاعَتَهُ، وَ اتَّقاهُ بِحَقِّهِ. رَحَلَ وَ تَرَكَهُمْ
  4. فى طُرُق مُتَشَعِّبَة، لايَهْتَدى فيهَا الضّالُّ، وَ لايَسْتَيْقِنُ الْمُهْتَدى.

متن فارسی

از سخنان آن حضرت است

  1. خداوند شهرهاى فلان را خیر دهد، چه اینکه کژى ها را راست کرد و درد را درمان نمود. سنّت را به پا داشت، و فتنه را پشت سر انداخت.
  2.  با جامه پاک و کم عیب از دنیا گذشت. به خیر حکومت رسید و از بدى آن پیشى جست.
  3. بندگى حق را به جا آورد، و حقّ تقواى او را مراعات نمود. از میان رفت و مردم را
  4. در راههاى گوناگون رها کرد، که گمراه در آن هدایت نیابد، و راه یافته پابرجاى بر یقین نماند.
قبلی بعدی