متن عربی

148.وَ مِنْ كَلام لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ فى ذِكْرِ اَهْلِ الْبَصْرَةِ

1. كُلُّ واحِد مِنْهُما يَرْجُو الاَْمْرَ لَهُ، وَ يَعْطِفُهُ عَلَيْهِ دُونَ صاحِبِهِ،
2. لا يَمُتّانِ اِلَى اللّهِ بِحَبْل، وَ لايَمُدّانِ اِلَيْهِ بِسَبَب،
3. كُلُّ واحِد مِنْهُما حامِلُ ضَبٍّ لِصاحِبِهِ، وَ عَمّا قَليل يُكْشَفُ قِناعُهُ بِهِ.
4. وَاللّهِ لَئِنْ اَصابُوا الَّذى يُريدُونَ لَيَنْتَزِعَنَّ هذا نَفْسَ هذا، وَ لَيَأْتِيَنَّ هذا عَلى هذا.
5.  قَدْ قامَتِ الْفِئَةُ الْباغِيَةُ، فَاَيْنَ الْمُحْتَسِبُونَ؟!
6. فَقَدْ سُنَّتْ لَهُمُ السُّنَنُ، وَ قُدِّمَ لَهُمُ الْخَبَرُ.
7. وَ لِكُلِّ ضَلَّة عِلَّةٌ، وَ لِكُلِّ ناكِث شُبْهَةٌ.
8.  وَ اللّهِ لا اَكُونُ كَمُسْتَمِعِ اللَّدْمِ يَسْمَعُ النّاعِىَ، وَ يَحْضُرُ الْباكِىَ، ثُمَّ لا يَعْتَبِرُ.

متن فارسی

از سخنان آن حضرت است درباره اهـل بصـره

1. طلحه و زبیر هر یک حکومت را براى خود امید داشت، و به سوى خود مى گرداند نه دوست خویش،
2. آن دو نفر به سوى خدا نه به ریسمان محکمى چنگ مى زنند، و نه به وسیله اى به او تقرّب مى جویند،
3. هر یک نسبت به دوستش کینه اى در دل دارد، و به همین زودى پرده از این حقیقت برداشته مى شود.
4.  به خدا قسم اگر به آنچه بخواهند برسند این جان آن را نابود مى کند، و آن این را از میان برمى دارد.
5.  گروه ستمگر به پا خاسته اند، دراین میان جمعیتى که به حساب حق کار مى کنند کجایند؟!
6. در حالى که راههاى دین بر آنها روشن است، و پیش از این وقوع این حادثه را به آنان خبر داده اند.
7. براى هر ضلالتى سببى است، و هر عهدشکنى را شبهه اى است.
8.  سوگند به خدا من مانند کسى نیستم که صداى بر سر و سینه کوبیدن و فریاد خبردهنده مرگ را بشنود و دیده گریان را مشاهده نماید و از آن عبرت نگیرد.