شايسته نيست به سخنى كه از دهان كسى خارج شد، گمان بد ببرى ، چرا كه براى آن برداشت نيكويى مى توان داشت.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >  خوشرفتارى خود با مردم ( خطبه شماره 158 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

158.وَ مِنْ خُطْبَة لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

  1. وَ لَقَدْ اَحْسَنْتُ جِوارَكُمْ، وَ اَحَطْتُ بِجُهْدى مِنْ وَرائِكُمْ،
  2. وَاَعْتَقْتُكُمْ مِنْ رِبَقِ الذُّلِّ، وَ حَلَقِ الضَّيْمِ، شُكْراً مِنّى لِلْبِرِّ الْقَليلِ،
  3. وَ اِطْراقاً عَمّا اَدْرَكَهُ الْبَصَرُ، وَ شَهِدَهُ الْبَدَنُ مِنَ الْمُنْكَرِ الْكَثيرِ.

متن فارسی

از خطبه هاى آن حضرت است درباره خوشرفتارى خود با مردم

  1. من براى شما همنشین خوبى بودم، با کوشش همه جانبه ام شما را از هر سو حفظ کردم،
  2. و از بند ذلّت و حلقه هاى ستم رهایى دادم، به جهت سپاسگزارى در برابر خوبى اندک شما،
  3. و چشم پوشى از زشتى بسیارتان که دیده آن را مى بیند، و بدن آن را لمس مى کند.
قبلی بعدی