از نافرمانى خدا در خلوت ها بپرهيزيد، زيرا همان كه گواه است، داورى مى كند.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >  از دعاهاى که زیاد مى خواند ( خطبه شماره 206 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به خطبه مورد نظر، شماره خطبه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

206.وَ مِنْ دُعاء كانَ يَدْعُو بِهِ عَلَيْهِ السَّلامُ كَثيراً

  1. الْحَمْدُلِلّهِ الَّذى لَمْ يُصْبِحْ بى مَيِّتاً وَ لا سَقيماً، وَ لا مَضْرُوباً عَلى عُرُوقى بِسُوء،
  2.  وَ لا مَأْخُوذاً بِاَسْوَأِ عَمَلى، وَ لا مَقْطُوعاً دابِرى،
  3. وَ لا مُرْتَدّاً عَنْ دينى، وَ لا مُنْكِراً لِرَبّى، وَ لا مُسْتَوْحِشاً مِنْ ايمانى،
  4. وَ لا مُلْتَبِساً عَقْلى، وَ لا مُعَذَّباً بِعَذابِ الاُْمَمِ مِنْ قَبْلى.
  5.   اَصْبَحْتُ عَبْداً مَمْلُوكاً ظالِماً لِنَفْسى، لَكَ الْحُجَّةُ عَلَىَّ وَ لا حُجَّةَ لى،
  6. وَ لا اَسْتَطيعُ اَنْ آخُذَ اِلاّ ما اَعْطَيْتَنى، وَلا اَتَّقِىَ اِلاّ ما وَقَيْتَنى.
  7. اللّهُمَّ اِنّى اَعُوذُ بِكَ اَنْ اَفْتَقِرَ فى غِناكَ، اَوْ اَضِلَّ فى هُداكَ،
  8. اَوْ اُضامَ فى سُلْطانِكَ، اَوْ اُضْطَهَـدَ وَ الاَْمْـرُ لَـكَ.
  9. اللّهُمَّ اجْعَلْ نَفْسى اَوَّلَ كَريمَة تَنْتَزِعُها مِنْ كَرائِمى،
  10.  وَ اَوَّلَ وَديعَة تَرْتَجِعُها مِنْ وَدائِع  ِ نِعَمِكَ عِنْدى.
  11. اللّهُمَّ اِنّا نَعُوذُ بِكَ اَنْ نَذْهَبَ عَنْ قَوْلِكَ، اَوْ نُفْتَتَنَ عَنْ دينِكَ،
  12. اَوْ تَتايَعَ بِنا اَهْواؤُنا دُونَ الْهُدَى الَّذى جاءَ مِنْ عِنْدِكَ.

متن فارسی

از دعاهاى آن حضرت است که زیاد مى خواند

  1. سپاس خداى را که مرده و بیمار به عرصه روزم درنیاورده، و بدى و بیمارى بر رگهایم زده نشده،
  2.  و به بدترین کردارم گرفتار نگشته ام، نه نسلم بریده شده،
  3. نه از دین برگشته ام، نه منکر پروردگارم هستم، نه از ایمانم دل نگرانم،
  4. نه عقلم دچار سرگردانى است، و نه به عذاب امم گذشته گرفتار گشته ام.
  5.  صبح کردم در حالى که بنده اى در اختیار مولایم و بر نفس خویش ستمکارم، تو را بر من حجّت است و مرا بر تو حجّت نیست،
  6. جز آنچه عطا کنى قدرت گرفتن ندارم، و توان حفظ خود را ندارم مگر تو مرا حفظ کنى.
  7. الهى، به تو پناه مى برم از اینکه در بى نیازى تو فقیر شوم، یا در هدایتت گمراه گردم،
  8. یا در سلطنتت مورد ستم واقع شوم، یا به خوارى نشینم و حال اینکه امر به دست توست.
  9. بار خدایا، جانم را اوّل عضو باارزشى از اعضاى باارزشم قرار ده که از من مى ستانى،
  10.  و نخستین ودیعـه از ودایـع نعمتت بر من که بـاز مى گـردانى.
  11. خداوندا، به توپناه مى بریم ازاینکه از گفته تو بیرون رویم، یا از دینت روگردانده به گمراهى افتیم،
  12. یا پیش از هدایتـى که از جانب تو آمـده هواها و هوسـها به ما دسـت یابد.
قبلی بعدی