متن عربی

197.و من كلام له  (علیه السلام):و قد سمع قوما من أصحابه يسبون أهل الشام أيام حربهم بصفين‏

(1)إِنِّي أَكْرَهُ لَكُمْ أَنْ تَكُونُوا سَبَّابِينَ

(2)وَ لَكِنَّكُمْ لَوْ وَصَفْتُمْ أَعْمَالَهُمْ وَ ذَكَرْتُمْ حَالَهُمْ كَانَ أَصْوَبَ فِي الْقَوْلِ

 (3)وَ أَبْلَغَ فِي الْعُذْرِ

(4)وَ قُلْتُمْ مَكَانَ سَبِّكُمْ إِيَّاهُمْ اللَّهُمَّ احْقِنْ دِمَاءَنَا وَ دِمَاءَهُمْ

(5) وَ أَصْلِحْ ذَاتَ بَيْنِنَا وَ بَيْنِهِمْ وَ اهْدِهِمْ مِنْ ضَلَالَتِهِمْ

(6)حَتَّى يَعْرِفَ الْحَقَّ مَنْ جَهِلَهُ وَ يَرْعَوِيَ عَنِ الْغَيِّ وَ الْعُدْوَانِ مَنْ لَهِجَ بِهِ‏.

متن فارسی

از سخنان آن حضرت است موقعی شنید عده ای از یارانش در یکی از روزهای جنگ صفین به اهل شام دشنام میدهند.

(1)من برای شما نمی­پسندم این را که سب کننده و دشنام دهنده باشید.

(2)ولی اگر شما اعمل بد آنها را توصیف کنید، و حال آنها را در عدول از حق و ستم بر رهبر عادل یادآوری کنید در گفتار درستتر می­باشد.

(3)و در مقام غذر کاملتر میشود(در پیشگاه خدا و مردم معذور میشوید که نهی از منکر کرده اید).

(4)و بهتر بود بجای دشنام دادن به آنها بگویید: خدایا خونهای ما و آنها را از ریخته شدن حفظ کن.

(5)و رابطه میان ما و ایشان را اصلاح کن، وآنها از گمراهیشان هدایت فرما.

(6)ناحق را بشناسد آنکه به آن جاهل و نادان است و از گمراهی و تجاوز گاری دست بردارد کسی که شیفته آن شده است.