متن عربی

89.و من خطبة له (علیه السلام):و تشتمل على قدم الخالق و عظم مخلوقاته، و يختمها بالوعظ

(1)الْحَمْدُ لِلَّهِ الْمَعْرُوفِ مِنْ غَيْرِ رُؤْيَةٍ

(2)وَ الْخَالِقِ مِنْ غَيْرِ رَوِيَّةٍ

(3)الَّذِي لَمْ يَزَلْ قَائِماً دَائِماً

(4)إِذْ لَا سَمَاءٌ ذَاتُ أَبْرَاجٍ وَ لَا حُجُبٌ ذَاتُ إِرْتَاجٍ

(5)وَ لَا لَيْلٌ دَاجٍ وَ لَا بَحْرٌ سَاجٍ

(6)وَ لَا جَبَلٌ ذُو فِجَاجٍ وَ لَا فَجٌّ ذُو اعْوِجَاجٍ

(7)وَ لَا أَرْضٌ ذَاتُ مِهَادٍ وَ لَا خَلْقٌ ذُو اعْتِمَادٍ

(8)ذَلِكَ مُبْتَدِعُ الْخَلْقِ وَ وَارِثُهُ وَ إِلَهُ الْخَلْقِ وَ رَازِقُهُ

(9)وَ الشَّمْسُ وَ الْقَمَرُ دَائِبَانِ فِي مَرْضَاتِهِ

(10)يُبْلِيَانِ كُلَّ جَدِيدٍ وَ يُقَرِّبَانِ كُلَّ بَعِيدٍ

(11)قَسَمَ أَرْزَاقَهُمْ وَ أَحْصَى آثَارَهُمْ وَ أَعْمَالَهُمْ وَ عَدَدَ أَنْفُسِهِمْ

(12)وَ خَائِنَةَ أَعْيُنِهِمْ وَ مَا تُخْفِي صُدُورُهُمْ مِنَ الضَّمِيرِ

(13)وَ مُسْتَقَرَّهُمْ وَ مُسْتَوْدَعَهُمْ مِنَ الْأَرْحَامِ وَ الظُّهُورِ

(14)إِلَى أَنْ تَتَنَاهَى بِهِمُ الْغَايَاتُ

(15)هُوَ الَّذِي اشْتَدَّتْ نِقْمَتُهُ عَلَى أَعْدَائِهِ فِي سَعَةِ رَحْمَتِهِ

(16)وَ اتَّسَعَتْ رَحْمَتُهُ لِأَوْلِيَائِهِ فِي شِدَّةِ نِقْمَتِهِ

(17)قَاهِرُ مَنْ عَازَّهُ وَ مُدَمِّرُ مَنْ شَاقَّهُ

(18)وَ مُذِلُّ مَنْ نَاوَاهُ وَ غَالِبُ مَنْ عَادَاهُ

(19)مَنْ تَوَكَّلَ عَلَيْهِ كَفَاهُ وَ مَنْ سَأَلَهُ أَعْطَاهُ
(20)وَ مَنْ أَقْرَضَهُ قَضَاهُ وَ مَنْ شَكَرَهُ جَزَاهُ

(21)عِبَادَ اللَّهِ زِنُوا أَنْفُسَكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ تُوزَنُوا

(22)وَ حَاسِبُوهَا مِنْ قَبْلِ أَنْ تُحَاسَبُوا

(23)وَ تَنَفَّسُوا قَبْلَ ضِيقِ الْخِنَاقِ

(24)وَ انْقَادُوا قَبْلَ عُنْفِ السِّيَاقِ

(25)وَ اعْلَمُوا أَنَّهُ مَنْ لَمْ يُعَنْ عَلَى نَفْسِهِ حَتَّى يَكُونَ لَهُ مِنْهَا وَاعِظٌ وَ زَاجِرٌ لَمْ يَكُنْ لَهُ مِنْ غَيْرِهَا لَا زَاجِرٌ وَ لَا وَاعِظٌ.

متن فارسی

و از خطبه های ان حضرت است در مدح خدای متعال.

(1)ثنا و ستایش خدائی را که بدون اینکه دیده شود معروف است.

(2)و آفریننده است بدون فکر و اندیشه.

(3)خدائی همیشه قائم به اداره جهان و جاودانه است.

(4)از موقعی که آسمان صاحب برجها، و بر حجابهای دارای درهای محکم نبودند.

(5)و نه شب تاریک بود، و نه دریای ساکن و آرام.

(6)و نه کوه هائی دارای درّه ها و نه درهای کج و کوله بود.

(7)و نه زمین آرام و گسترده و نه مخلوقی وارث آنها است، ومعبود خلق و روزی دهنده آنها است.

(8)او بی سابقه آفریننده ی مخلوقات و وارث آنها است ومعبود خلق و روزی دهنده ی آنها است.

(9)آفتاب و ماه همیشه در رضایت او در حرکتند.

(10)هر تازه را کهنه می کنند، و هر ودر را نزدیک می نمایند.

(11)روزی های آنها را قسمت کرده، آثار و اعمال حتی عدد نفسهای ایشان را به طور کامل شمرده است.

(12)و میداند خیانت چشمهای آنها را، و آنچه را که سینه های ایشان مخفی می کند.

(13)و جای استقرار و محل ودیعه بودن آنها از رحم مادران و پشت پدران.

(14)تا آنکه آنها به مقصد آخرین برسند.

(15)و او است خدائی که غضب او بر دشمنانش شدت یافته با وجود وسعت رحمتش.

(16)و رحمت او بر دوستانش وسعت یافته با همه شدت غضبش.

(17)غلبه کننده است بر کسانی به او عزت نشان دهند، و هلاک کننده کسانی است با او مقابله کنند.

(18)ذلیل کننده کسانی است از او دروی کنند و غالب است بر کسانی که با او دشمنی کنند.

(19)هر کس به او توکل نماید کفایتش کند، و هر کس از او بخواهد عطایش کند.

(20)هر کس به او قرض دهد، پرداخت خواهد کرد، و هر کس او را شکرکند جزاء می دهد.

(21)ای بندگان خدا خود را بسنجید پیش از آنکه در آخرت سنجیده شوید.

(22)و به حساب خود برسید پیش از آنکه به حساب شما رسیدگی شود.

(23)و نفس بکشیدد پیش از تنگ شدن و گرفته شدن –گلو.

(24)مطیع و فرمان ببرید پیش از آنکه شما را با خشونت بکشند و ببرند.

(25)و بدانید هر کسی بر نفس خود توجه و عنایت نکند که برای او از نفس خود موعظه و نهی کننده باشد، برای او از غیر آن نهی  و موعظه کننده نمی باشد.