چون سختى ها به نهايت رسد، گشايش پديد آيد، و آن هنگام كه حلقه هاى بلا تنگ گردد آسايش فرا رسد.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( عمران علیزاده)  >  معاشرت خود و عنایتش با مردم ( خطبه شماره 158 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

158.و من خطبة له (علیه السلام):يبين فيها حسن معاملته لرعيته‏

(1)وَ لَقَدْ أَحْسَنْتُ جِوَارَكُمْ وَ أَحَطْتُ بِجُهْدِي مِنْ وَرَائِكُمْ

(2)وَ أَعْتَقْتُكُمْ مِنْ رِبَقِ الذُّلِّ وَ حَلَقِ الضَّيْمِ

(3)شُكْراً مِنِّي لِلْبِرِّ الْقَلِيلِ وَ إِطْرَاقاً عَمَّا أَدْرَكَهُ الْبَصَرُ وَ شَهِدَهُ الْبَدَنُ مِنَ الْمُنْكَرِ الْكَثِيرِ.


متن فارسی

از خطبه های آن حضرت است درباره معاشرت خود و عنایتش با مردم.

(1)و من با شما خوب همسایگی کردم، و با تمام تلاش خود از پشت سر شما محافظت و نگهداری نمودم.

(2)و شما را آزاد نمودم از طنابهای ذلت و حلقه های زنجیر ستم.

(3)به عنوان شکرگزاری از جانب من در مقابل نیکی ها اندک شما، و چشم پوشی از زشتیهای بسیار که چشم من دیده و تن من لمس کرده است.

قبلی بعدی