چون سختى ها به نهايت رسد، گشايش پديد آيد، و آن هنگام كه حلقه هاى بلا تنگ گردد آسايش فرا رسد.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >  غور نکردن در مسئله قضا و قدر ( حکمت شماره 297 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

297- وَ قَدْ سُئِلَ عَنِ الْقَدَرِ فَقالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:

  1. طَريقٌ مُظْلِمٌ فَلاتَسْلُكُوهُ،
  2. وَ بَحْرٌ عَميقٌ فَلاتَلِجُوهُ،
  3. وَ سِرُّ اللّهِ فَلاتَتَكَلَّفُوهُ.

متن فارسی

آن حضرت را از قَدَر پرسیدند، فرمود:

  1. راهی‌ است تاریک در آن نروید،
  2. دریایی‌ است عمیق واردش نشوید،
  3. سرّی‌ است خدایی‌ برای‌ کشف آن خود را به زحمت نیندازید.
قبلی بعدی