متن عربی

88 -وَ حَكى عَنْهُ اَبُوجَعْفَر مُحَمَّدُ بْنُ عَلِىٍّ الْباقِرُ عَلَيْهِمَاالسّلامُ اَنَّهُ قالَ:

1. كانَ فِى الاَْرْضِ اَمانانِ مِنْ عَذابِ اللّهِ، وَ قَدْ رُفِعَ اَحَدُهُما فَدُونَكُمُ الاْخَرَ،
2. فَتَمَسَّكُوا بِهِ. اَمَّا الاَْمانُ الَّذى رُفِعَ فَهُوَ رَسُولُ اللّهِ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ.
3. وَ اَمَّا الاَْمانُ الْباقى فَالاِْسْتِغْفارُ،
4. قالَ اللّهُ تَعالى: «وَ ما كانَ اللّهُ لِيُعَذِّبَهُمْ وَ اَنْتَ فيهِمْ، وَ ما كانَ اللّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ».

وَ هذا مِنْ مَحاسِنِ الاِْسْتِخْراج  ِ، وَ لَطائِفِ الاِْسْتِنْباطِ.

متن فارسی

ابوجعفر محمّدبن علی‌ باقر علیهماالسلام از حضرت روایت کرده که فرمود:

1. دو امان از عذاب خدا در زمین بود، یکی‌ از آنها برداشته شد،
2. پس دیگری‌ را که باقی‌ مانده بگیرید و به آن چنگ بزنید. اما امانی‌ که برداشته شد رسول خداست صلّی‌ اللّه علیه و آله.
3. و امّا امانی‌ که باقی‌ است استغفار است،
4. خداوند بزرگ فرمود: «خداوند آنان را عذاب نمی‌ کند در حالی‌ که تو در میان آنانی‌، و عذابشان نمی‌ نماید در حالی‌ که به استغفار مشغولند

این بیان از محاسن استخراج و لطائف استنباط حضرت از قرآن است.