متن عربی

48.وَ مِنْ كِتاب لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ اِلى مُعاوِيَةَ

1. فَاِنَّ الْبَغْىَ وَ الزُّورَ يُوتِغانِ بِالْمَرْءِ فى دينِهِ وَ دُنْياهُ، وَ يُبْدِيانِ خَلَلَهُ عِنْدَ مَنْ يَعيبُهُ. 
2. وَ قَدْ عَلِمْتَ اَنَّكَ غَيْرُ مُدرِك ما قُضِىَ فَواتُهُ.
3. وَ قَدْ رامَ اَقْوامٌ اَمْراً بِغَيْرِ الْحَقِّ فَتَاَوَّلُوا عَلَى اللّهِ فَاَكْذَبَهُمْ.
4. فَاحْذَرْ يَوْماً يَغْتَبِطُ فيهِ مَنْ اَحْمَدَ عاقِبَةَ عَمَلِهِ، وَ يَنْدَمُ مَنْ اَمْكَنَ الشَّيْطانَ مِنْ قِيادِهِ فَلَمْ يُجاذِبْهُ. 
5. وَ قَدْ دَعَوْتَنا اِلى حُكْمِ الْقُرْآنِ وَ لَسْتَ مِنْ اَهْلِهِ، وَ لَسْنا اِيّاكَ اَجَبْنا وَلكِنّا اَجَبْنَا الْقُرْآنَ فى حُكْمِهِ.

متن فارسی

از نامه‌هاى آن حضرت بـه معـاویه

1. ستم و بهتان انسان را در دین و دنیایش رسوا و انگشت نما مى کند، و عیب و نقصش را نزد عیبجویان آشکار مى نماید. 
2. تو مى‌دانى آنچه از دستت رفته به دست نخواهى آورد (خون عثمان).
3. اقوامى کارى را به ناحق قصد کردند و به تأویل حکم حق دست زدند، خداوند هم آنان را تکذیب کرد.
4. پس برحذر باش از روزى که مسرور مى گردد کسى که عاقبت کارش را نیکو یافته، و پشیمان شود آن که عنانش را به شیطان داده و به دفعش برنخاسته.
5.  تو ما را به حکم قرآن خواندى در حالى که اهل قرآن نیستى، و ما هم جواب تو را ندادیم، بلکه حکم قرآن را پذیرفتیم.