متن عربی

105.و من خطبة له (علیه السلام):و فيها يبين فضل الإسلام و يذكر الرسول الكريم ثم يلوم أصحابه‏

دين الإسلام‏

(1)الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي شَرَعَ الْإِسْلَامَ فَسَهَّلَ شَرَائِعَهُ لِمَنْ وَرَدَهُ

(2)وَ أَعَزَّ أَرْكَانَهُ عَلَى مَنْ غَالَبَهُ

(3)فَجَعَلَهُ أَمْناً لِمَنْ عَلِقَهُ وَ سِلْماً لِمَنْ دَخَلَهُ

(4)وَ بُرْهَاناً لِمَنْ تَكَلَّمَ بِهِ وَ شَاهِداً لِمَنْ خَاصَمَ عَنْهُ وَ نُوراً لِمَنِ اسْتَضَاءَ بِهِ

(5)وَ فَهْماً لِمَنْ عَقَلَ وَ لُبّاً لِمَنْ تَدَبَّرَ وَ آيَةً لِمَنْ تَوَسَّمَ

(6)وَ تَبْصِرَةً لِمَنْ عَزَمَ وَ عِبْرَةً لِمَنِ اتَّعَظَ وَ نَجَاةً لِمَنْ صَدَّقَ

(7)وَ ثِقَةً لِمَنْ تَوَكَّلَ وَ رَاحَةً لِمَنْ فَوَّضَ وَ جُنَّةً لِمَنْ صَبَرَ

(8)فَهُوَ أَبْلَجُ الْمَنَاهِجِ وَ أَوْضَحُ الْوَلَائِجِ

(9)مُشْرَفُ الْمَنَارِ مُشْرِقُ الْجَوَادِّ

(10)مُضِي‏ءُ الْمَصَابِيحِ كَرِيمُ الْمِضْمَارِ رَفِيعُ الْغَايَةِ

(11)جَامِعُ الْحَلْبَةِ مُتَنَافِسُ السُّبْقَةِ شَرِيفُ الْفُرْسَانِ

(12)التَّصْدِيقُ مِنْهَاجُهُ وَ الصَّالِحَاتُ مَنَارُهُ وَ الْمَوْتُ غَايَتُهُ

(13)وَ الدُّنْيَا مِضْمَارُهُ وَ الْقِيَامَةُ حَلْبَتُهُ وَ الْجَنَّةُ سُبْقَتُهُ‏.

و منها في ذكر النبي صلی الله علیه و آله ‏و سلم

(14)حَتَّى أَوْرَى قَبَساً لِقَابِسٍ وَ أَنَارَ عَلَماً لِحَابِسٍ

(15)فَهُوَ أَمِينُكَ الْمَأْمُونُ وَ شَهِيدُكَ يَوْمَ الدِّينِ

(16)وَ بَعِيثُكَ نِعْمَةً وَ رَسُولُكَ بِالْحَقِّ رَحْمَةً

(17)اللَّهُمَّ اقْسِمْ لَهُ مَقْسَماً مِنْ عَدْلِكَ وَ اجْزِهِ مُضَعَّفَاتِ الْخَيْرِ مِنْ فَضْلِكَ

(18)اللَّهُمَّ أَعْلِ عَلَى بِنَاءِ الْبَانِينَ بِنَاءَهُ وَ أَكْرِمْ لَدَيْكَ نُزُلَهُ وَ شَرِّفْ عِنْدَكَ مَنْزِلَهُ

(19)وَ آتِهِ الْوَسِيلَةَ وَ أَعْطِهِ السَّنَاءَ وَ الْفَضِيلَةَ

(20)وَ احْشُرْنَا فِي زُمْرَتِهِ غَيْرَ خَزَايَا وَ لَا نَادِمِينَ

(21)وَ لَا نَاكِبِينَ وَ لَا نَاكِثِينَ وَ لَا ضَالِّينَ وَ لَا مُضِلِّينَ وَ لَا مَفْتُونِينَ‏.

(22)[قال الشريف و قد مضى هذا الكلام فيما تقدم إلا أننا كررناه هاهنا لما في الروايتين من الاختلاف‏]

و منها في خطاب أصحابه‏

(23)وَ قَدْ بَلَغْتُمْ مِنْ كَرَامَةِ اللَّهِ تَعَالَى لَكُمْ مَنْزِلَةً تُكْرَمُ بِهَا إِمَاؤُكُمْ وَ تُوصَلُ بِهَا جِيرَانُكُمْ

(24)وَ يُعَظِّمُكُمْ مَنْ لَا فَضْلَ لَكُمْ عَلَيْهِ وَ لَا يَدَ لَكُمْ عِنْدَهُ

(25)وَ يَهَابُكُمْ مَنْ لَا يَخَافُ لَكُمْ سَطْوَةً وَ لَا لَكُمْ عَلَيْهِ إِمْرَةٌ

(26)وَ قَدْ تَرَوْنَ عُهُودَ اللَّهِ مَنْقُوضَةً فَلَا تَغْضَبُونَ وَ أَنْتُمْ لِنَقْضِ ذِمَمِ آبَائِكُمْ تَأْنَفُونَ

(27)وَ كَانَتْ أُمُورُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ تَرِدُ وَ عَنْكُمْ تَصْدُرُ وَ إِلَيْكُمْ تَرْجِعُ

(28) فَمَكَّنْتُمُ الظَّلَمَةَ مِنْ مَنْزِلَتِكُمْ وَ أَلْقَيْتُمْ إِلَيْهِمْ أَزِمَّتَكُمْ وَ أَسْلَمْتُمْ أُمُورَ اللَّهِ فِي أَيْدِيهِمْ

(29)يَعْمَلُونَ بِالشُّبُهَاتِ وَ يَسِيرُونَ فِي الشَّهَوَاتِ

(30)وَ ايْمُ اللَّهِ لَوْ فَرَّقُوكُمْ تَحْتَ كُلِّ كَوْكَبٍ لَجَمَعَكُمُ اللَّهُ لِشَرِّ يَوْمٍ لَهُمْ‏.

متن فارسی

از خطبه های آن حضرت است در توصیف دین اسلام.

(1)ستایش خدائی را که دین اسلام را تشریع و مقرر نمود ، و راهای آنرا برای ورود شوندگان آسان کرد.

(2)و رکنها و پایه های نارا محکم نمود در مقابل کسانی که میخواهند به او غلبه کنند.

(3)و آنرا وسیله امن قرار داده برای کسی که خود را به آن وصل کند و بیاویزد، و باعث سلم و ؤاماش برای سکی که وارد آن شود.

(4)دلیل است برای کسی که با آن تکلم کند، و شاهد و مدرک است برای کسی که بوسیله آن مخاصمه و نزاع کند. و نور و روشنائی است برای کسی که از آن روشنی بخواهد.

(5)فهم و درک است برای کسی که تعقل کند، و عقل است برای کسی که فکر و عاقبت اندیشی کند، و علامت و نشانه اس- به راه حق و بهشت- برای کسی که از فراست خدادادی خود استفاده نماید.

(6)و بصیرت و بینش است برای کسی که تصمیم بر بینائی داشته باشد. وسیله عبرت است برای کسی که پند بخواهد، و باعث نجات است برایکسی که آنرا تصدیق کند.

(7)و وثوق و اطمینان است برای کسی که توکل داشته باشد، و باعث راحتی و آرامش است برای کسی که خود و مقدراتش را به خدا و دین بسپارد، و سپر و نگهدارنده است برای کسی که به تکالیف آن صبر کند.

(8)پس راههای آن روشن و باطن آن آشکار است.

(9)مناره های آن بلند و راههای آن نورانی است.

(10)چراغهایش رخشنده، میدان مسابقه اش محترم و با ارزش، و پایان آن عالی است.

(11)جامع و فراهم کننده وسائل و اسباب مسابقه، و جایزه مسابقه آن رغبت و رقابت کردنی، و سواران آن شریف می باشند.

(12)تصدیق راه روشن آن، و اعمال شایسته مناره آن، و مرگ غایت آن است.

(13)دنیا میدان مسابقه آن، و قیامت محل اسب دوانی آن، و بهشت جایزه آن است(و مسلمانان سواران آنست).

از آن خطبه است در توصیف رسول اکرم صلی الله علیه و آۀه.

(14)تا شعله هدایت را شعله ور نمود برای آتش گیرنده و نشانه روشن نمود برای راه مانده و سرگردان.

(15)پس او امین مورد اطمینان تو، و شاهد بر مخلوقات تو در روز جزاء است.

(16)مبعوث شده تو به عنوان نعمت بزرگ است، و فرستاده تو از روی حق و رحمت است.

(17)خدایا برای او قسمت و بهره ای از عدل خود قسمت کن، و چیزهای زیاد از فضل خود به او جزا و پاداش ده.

(18)خدایا بنای او (دین و شریعت او) را بنای بناکنندگان بلند گردان، و نزدخ ودت پذیرایی و مهمان نوازی از او را مکرم و محترم بدار، و مقام و منزلت او را با شرافت گردان.

(19)و او را وسیله بده(مقام شفاعت بالاترین مقام در آخرت) و به او مرتبه بلند و برتری بر هم عطا فرما.

(20)و ما را در گوره و جمعیت او محشور گردان بدون خواری و پشیمانی.

(21)از راه راست منحرف نباشیم، و عهد شکن و گمراه کننده و فریب خورده نباشیم.

(22)سید رضی گوید: این قسمت از خطبه قبلاً در خطبه 71 گذشت ولی ما آنرا دوباره ایراد کردیم چون دو نقل با هم تفاوت داشت.

از آن خطبه است در خطاب به اصحابش.

(23)از کرامت الهی به منزله و مرحله ای رسیده اید که کنیزان شما را گرامی می دارند، و با همسایه های شما صله و احسان می شود.

(24)و شما را تعظیم و احترام می کند کسانی که شما را بر آنها فضل و برتری نیست، و شما را بر آنها احسان و خدمتی نیست.

(25)و از شما واهمه می کند کسی که شما بر او مسلط نیستید، و شما را بر او مارت و حکومت نیست.

(26)و می بینید که پیمانهای خدا شکسته می شود و شما بخشم نمی آیید در صورتی که درباره پیمانهای پدران خود دفاع و اظهار ناراحتی می کنید.

(27)امور الهی و دستورات دینی به شما وارد می شد، و از شما صادر می گشت، و به سوی شما برمی گشت.

(28)ستمگران را در مقام و منزلت خود جا دادید، زمام امور خود را به اختیار آنها گذاشتید، و امور الهی و دینی را بدست آنها تسلیم کردید.

(29)در حالی آنها در عمل به احکام دینی به شبهه ها و آراء باطل عمل می کنند، ودر پی تعقیب شهوات نفسانی سیر و حرکت میکنند.

(30)بخدا سوگند اگر شما را به زیر هر اختری متفرق کنند( به کرات آسمانی متفرق سازند) حتماً خدا شما را برای بدترین روزی که برای آنها مهیا دیده جمع خواهد کرد.