متن عربی

378 - وَ رُوِىَ اَنَّهُ عَلَيْهِ السَّلامُ قَلَّمَا اعْتَدَلَ بِهِ الْمِنْبَرُ اِلاّ قالَ اَمامَ الْخُطْبَةِ:

1. اَيُّهَا النّاسُ اتَّقُوا اللّهَ، فَما خُلِقَ امْرُؤٌ عَبَثاً فَيَلْهُوَ، وَلا تُرِكَ سُدًى فَيَلْغُوَ،
2. وَ ما دُنْياهُ الَّتى تَحَسَّنَتْ لَهُ بِخَلَف مِنَ الاْخِرَةِ الَّتى قَبَّحَها سُوءُ النَّظَرِ عِنْدَهُ.
3. وَ مَا الْمَغْرُورُ الَّذى ظَفِرَ مِنَ الدُّنْيا بِاَعْلى هِمَّتِهِ كَالاْخَرِ الَّذى ظَفِرَ مِنَ الاْخِرَةِ بِاَدْنى سُهْمَتِهِ.

متن فارسی

گفته شده که امام کمتر بر منبر قرار می‌ گرفت مگر اینکه پیش از سخنرانی‌ می‌ فرمود:

1. ای‌ مردم، خدا را پروا کنید، کسی‌ بیهوده و عبث آفریده نشده که بازی‌ کند، و رها نشده تا کار بیهوده انجام دهد،
2. دنیایش که خود را در دیده او آراسته عوض آخرتی‌ نشود که آن را به دیدن نزد او زشت نموده، و مغروری‌ که به
3. اعلا درجه همت خود به دنیا دست یافته مانند کسی‌ نیست که از آخرت به کمترین سهمی‌ پیروزی‌ پیدا نموده.