از ويژگى هاى انسان در شگفتى مانيد ، كه : با پاره اى " پى " مى نگرد ، و با " گوشت " سخن مى گويد . و با " استخوان " مى شنود ، و از " شكافى " نَفس مى كشد!!
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >  به كارگزارانی‌ كه سپاهيان از منطقه مأموريت آنان می‌ گذشتند ( نامه شماره 60 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

60.وَ مِنْ كِتاب لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ اِلَى الْعُمّـالِ الَّـذينَ يَطَاُ الْجَيْشُ عَمَلَهُـمْ مِنْ عَبْدِاللّهِ عَلِىٍّ اَميرِ الْمُؤْمِنينَ، اِلى مَنْ مَرَّ بِهِ الْجَيْشُ مِنْ جُباةِ الْخَراجِ، وَ عُمّالِ الْبِلادِ:

  1. اَمّا بَعْدُ، فَاِنّى قَدْ سَيَّرْتُ جُنُوداً هِىَ مارَّةٌ بِكُمْ اِنْ شاءَ اللّهُ، 
  2. وَ قَدْاَوْصَيْتُهُمْ بِما يَجِبُ لِلّهِ عَلَيْهِمْ مِنْ كَفِّ الاَْذى، وَ صَرْفِ الشَّذى.
  3. وَ اَنا اَبْرَاُ اِلَيْكُمْ وَ اِلى ذِمَّتِكُمْ مِنْ مَعَرَّةِ الْجَيْشِ 
  4. اِلاّ مِنْ جَوْعَةِ الْمُضْطَرِّ لايَجِدُ عَنْها مَذْهَباً اِلى شِبَعِهِ. 
  5. فَنَكِّلُوا مَنْ تَناوَلَ مِنْهُمْ شَيْئاً ظُلْماً عَنْ ظُلْمِهِمْ، وَ كُفُّوا اَيْدِىَ سُفَهائِكُمْ عَنْ مُضارَّتِهِمْ وَ التَّعَرُّضِ لَهُمْ فيمَا اسْتَثْنَيْناهُ مِنْهُمْ. 
  6. وَ اَنَا بَيْنَ اَظْهُرِ الْجَيْشِ، فَارْفَعُوا اِلَىَّ مَظالِمَكُمْ، وَ ما عَراكُمْ مِمّا يَغْلِبُكُمْ مِنْ اَمْرِهِمْ
  7. وَ لاتُطيقُونَ دَفْعَهُ اِلاّ بِاللّهِ وَ بى، فَاَنَا اُغَيِّرُهُ بِمَعُونَةِ اللّهِ، اِنْ شاءَ اللّهُ.

متن فارسی

از نامه‌هاى آن حضرت است به کارگزارانى که سپاهیان از منطقه مأموریت آنان مى گذشتند از بنده خدا على امیرالمؤمنین، به جمع کنندگان مالیات و کارگزاران شهرهایى که سپاه از منطقـه آنان عبـور مى کند:

  1. اما بعد، من سپاهى را فرستادم که به خواست خداوند از منطقه شما عبور مى کنند،
  2.  و آنان را به آنچه خداوند بر آنان واجب نموده سفارش کرده ام، که از آزار مردم و رساندن رنج به آنان اجتناب نمایند.
  3. من پیش شما و به خاطر تعهدى که با شما دارم از ستم سپاه به شما بیزارم، 
  4. مگر اینکه گرسنگى کسى را ناچار کند و براى سیر کردن خویش راهى غیر آن نیابد.
  5.  کسى را که به ستم دست به اموالتان دراز کند کیفر دهید، و دست نادانانِ خود را از ضربه زدن به سپاه و تعرض به آنان در آنچه استثنا کردم بازدارید. 
  6. من به دنبال سپاه در حرکتم، شکایات خود را به من برسانید، و از ستمى که از آنان به شما مى رسد
  7. و جز به کمک خدا و من قدرت دفع آن را ندارید شکایت با من در میان نهید، تا به یارى خدا آن ستم را از شما برگردانم، ان شاء اللّه.
قبلی بعدی