اگر بندة خدا اجل و پايان كارش را مى ديد، با آرزو و فريب آن دشمنى مى ورزيد.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >  به بعضى از فرماندهان ارتش خود ( نامه شماره 4 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

4.وَ مِنْ كِتاب لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ  اِلى بَعْضِ اُمَراءِ جَيْشِهِ

  1. فَاِنْ عادُوا اِلى ظِلِّ الطّاعَهِ فَذاكَ الَّذى نُحِبُّ، وَ اِنْ تَوافَتِ الاُْمُورُ
  2. بِالْقَوْمِ اِلَى الشِّقاقِ وَ الْعِصْيانِ فَانْهَدْ بِمَنْ اَطاعَكَ اِلى مَنْ عَصاكَ،
  3. وَ اسْتَغْنِ بِمَنِ انْقادَ مَعَكَ عَمَّنْ تَقاعَسَ عَنْكَ، فَاِنَّ الْمُتَكارِهَ
  4. مَغيبُهُ خَيْرٌ مِنْ مَشْهَدِهِ، وَ قُعُودُهُ اَغْنى مِنْ نُهُوضِهِ.

متن فارسی

از نامه هاى آن حضرت است به بعضى از فرماندهان ارتش خود

  1. اگر به سایه اطاعت ما بازگشتند این همان است که ما دوست داریم، و اگر اوضاع و احوال
  2. آنان را به اختلاف و سرپیچى کشاند، تو با یارى کسى که تو را اطاعت مى کند با اهل عصیان به جنگ برخیز،
  3. و با کسى که فرمانت را مى برد از کسى که به یاریت اقدام نمى کند بى نیاز باش، مسلّماً آنان که از جنگ با
  4. دشمن کراهت دارند، نبودشان از بودنشان بهتر، و نشستنشان از قیامشان بى نیازکننده تر است.
قبلی بعدی