اى مردم، بايد خدا شما را به هنگام نعمت همانند هنگامه كيفر ، ترسان بنگرد ، زيرا كسى كه رفاه و گشايش را زمينة گرفتار شدن خويش نداند ، پس خود را از حوادث ترسناك ايمن مى پندارد و آن كس كه تنگدستى را آزمايش الهى نداند پاداشى را كه اميدى به آن بود از دست خواهد
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >  بـه معاویـه بن ابی سفیان ( نامه شماره 55 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

55.وَ مِنْ كِتاب لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ اِلى مُعاوِيَةَ

  1. اَمّا بَعْدُ، فَاِنَّ اللّهَ سُبْحانَهُ قَدْ جَعَلَ الدُّنْيا لِما بَعْدَها، وَ ابْتَلى فيها اَهْلَها لِيَعْلَمَ اَيُّهُمْ اَحْسَنُ عَمَلاً. 
  2. وَلَسْنا لِلدُّنْيا خُلِقْنا، وَ لا بِالسَّعْىِ فيها اُمِرْنا، وَ اِنَّما وُضِعْنا فيها لِنُبْتَلى بِها. وَ قَدِ ابْتَلانِى اللّهُ بِكَ،
  3. وَ ابْتَلاكَ بى، فَجَعَلَ اَحَدَنا حُجَّةً عَلَى الاْخَرِ،
  4.  فَعَدَوْتَ عَلى طَلَبِ الدُّنْيا بِتَأْويلِ الْقُرْآنِ، وَطَلَبْتَنى بِما لَمْ تَجْنِ يَدى وَ لا لِسانى،
  5. وَ عَصَبْتَهُ اَنْتَ وَ اَهْلُ الشّامِ بى، وَ اَلَّبَ عالِمُكُمْ جاهِلَكُمْ،
  6. وَ قائِمُكُمْ قاعِدَكُمْ. فَاتَّقِ اللّهَ فى نَفْسِكَ،
  7. وَ نازِ عِ الشَّيْطانَ قِيادَكَ، وَ اصْرِفْ اِلَى الاْخِرَةِ وَجْهَكَ، فَهِىَ
  8. طَريقُنا وَ طَريقُكَ، وَاحْذَرْ اَنْ يُصيبَكَ اللّهُ مِنْهُ بِعاجِلِ قارِعَة تَمَسُّ
  9. الاَْصْلَ، وَ تَقْطَعُ الدّابِرَ، فَاِنّى اُولى لَكَ بِاللّهِ اَلِيَّةً غَيْرَ فاجِرَة،
  10. لَئِنْ جَمَعَتْنى وَ اِيّاكَ جَوامِعُ الاَْقْدارِ لااَزالُ بِباحَتِكَ «حَتّى يَحْكُمَ
  11. اللّهُ بَيْنَنا، وَ هُوَ خَيْرُ الْحاكِمينَ».

متن فارسی

از نامه‌هاى آن حضرت بـه معاویـه(در تهديد او )

  1. اما بعد، خداوند سبحان دنیا را براى آخرت قرار داده، و مردم دنیا را در دنیا به عرصه آزمایش نهاده تا معلوم کند عمل کدام یک بهتر است. 
  2. ما را براى دنیا نیافریده اند، و به کوشش در کار دنیا مأمور نشده ایم، ما را در دنیا قرار داده اند تا به آن آزمایش شویم. 
  3. خداوند مرا به تو، و تو را به من آزمایش نموده، و یکى از ما را بر دیگرى حجت قرار داده، 
  4.  با تأویل قرآن به دنبال دنیا دویدى، و از من خونى را خواستى که دست و زبانم به آن آلوده نشده،
  5. و تو و اهل شام تهمت ریخته شدن آن را به من زدید، تا جایى که آگاهتان جاهلتان را،
  6. و در کارتان از کارافتادگانتان را به جنگ با من برانگیخت. درباره خود تقواى الهى را رعایت نما،
  7. و مهارت را از دست شیطان بیرون کن، روى خود را به جانب آخرت که
  8. راه ما و توست بگردان، و بترس از اینکه خداوند به زودى به بلاى کوبنده اى گرفتارت کند که بنیانت
  9. را بردارد، و دنباله ات را قطع نماید، که من براى تو به خداوند قسم مى خورم قسمى که دروغ را به آن راه نیست،
  10. اگر مقدّراتِ گردآورنده من و تو را در پیکار باهم رودرروى قرار دهد همواره با تو مى مانم تا خداوند
  11. بین ما داورى کند، که او بهترین داوران است.
قبلی بعدی