خانه > ایمان و هجرت ( خطبه شماره 231 )
خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
متن عربی
231.وَ مِنْ خُطْبَة لَهُ عَلَيْهِ السّلامُ
- فَمِنَ الاْيمانِ ما يَكُونُ ثَابِتاً مُسْتَقِرّاً فِى الْقُلُوبِ، وَ مِنْهُ ما يَكُونُ عَوارِىَّ بَيْنَ الْقُلُوبِ وَالصُّدُورِ اِلى اَجَل مَعْلُوم.
- فَاِذا كَانَتْ لَكُمْ بَراءَةٌ مِنْ اَحَد فَقِفُوهُ حَتّى يَحْضُرَهُ الْمَوْتُ، فَعِنْدَ ذلِكَ يَقَعُ حَدُّ الْبَراءَةِ.
- وَ الْهِجْرَةُ قائِمَةٌ عَلى حَدِّهَا الاَْوَّلِ.
- ما كانَ لِلّهِ فى اَهْلِ الاَْرْضِ حاجَةٌ مِنْ مُسْتَسِرِّ الاُْمَّةِ وَ مُعْلِنِها.
- لا يَقَعُ اسْمُ الْهِجْرَةِ عَلى اَحَد اِلاّ بِمَعْرِفَةِ الْحُجَّةِ فِى الاَْرْضِ. فَمَنْ عَرَفَها وَ اَقَرَّ بِها فَهُوَ مُهاجِرٌ.
- وَ لايَقَعُ اسْمُ الاِْسْتِضْعافِ عَلى مَنْ بَلَغَتْهُ الْحُجَّةُ، فَسَمِعَتْـها اُذُنُـهُ، وَ وَعاهـا قَلْبُـهُ.
- اِنَّ اَمْرَنا صَعْبٌ مُسْتَصْعَبٌ، لا يَحْمِلُهُ اِلاّ عَبْدٌ مُؤْمِنٌ امْتَحَنَ اللّهُ قَلْبَهُ لِلاْيمانِ،
- وَ لا يَعى حَديثَنا اِلاّ صُدُورٌ اَمينَةٌ، وَ اَحْلامٌ رَزينَةٌ.
- اَيُّهَا النّاسُ، سَلُونى قَبْلَ اَنْ تَفْقِدُونى، فَلاََنَا بِطُرُقِ السَّماءِ اَعْلَمُ مِنّى بِطُرُقِ الاَْرْضِ،
- قَبْلَ اَنْ تَشْغَرَ بِرِجْلِها فِتْنَةٌ تَطَاُ فى خِطامِها، وَ تَذْهَبُ بِاَحْـلامِ قَوْمِها.
متن فارسی
از خطبه هاى آن حضرت است در باره ایمان و هجرت
- از ایمانها ایمانى در دلها ثابت و برقرار، و ایمانى بین دلها و سینه ها تا مدتى معین عاریتى و ناپایدار است.
- پس اگر از کسى به علّتى شرعى براى شما بیزارى حاصل شد او را واگذارید تا مرگش برسد، آن هنگام مرز بیزارى است.
- وجوب هجرت بر همان اساس اولیّه اش باقى است.
- البته خدا را به مردم روى زمین از آنان که ایمانشان را پنهان دارند یا آشکار نمایند نیازى نیست.
- نام هجرت بر احدى واقع نمى شود مگر حجت خدا را در زمین بشناسد، کسى که حجت الهى را شناخت و به او اقرار کرد مهاجر است.
- و نام مستضعف بر آن که حجت به او رسید و گوشش آن را شنید و دلش آن را حفظ کرد صدق نمى کند.
- معرفت به ما کارى است سخت و دشوار، آن را جز عبدى که خداوند قلبش را براى ایمان امتحان کرده تحمل نمى کند،
- و حدیث ما را فرا نگیرد جز سینه هاى امین، و عقل هاى متین.
- اى مردم، پیش از آنکه مرا نیابید از من بپرسید، که من به راههاى آسمان داناتر از راههاى زمینم،
- بپرسید پیش از آنکه فتنه اى به شما روى آورد که چون شتر بى صاحب گام بردارد و مهارخود را لگدکوب کند، و عقول صاحب عقول را زایل نماید.
قبلی بعدی
