متن عربی

199 - وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ فى صِفَةِ الْغَوْغاءِ:

1. هُمُ الَّذينَ اِذَا اجْتَمَعُوا غَلَبُوا،
2. وَ اِذا تَفَرَّقُوا لَمْ يُعْرَفُوا. وَ قيلَ: بَلْ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:
3. هُمُ الَّذينَ اِذَا اجْتَمَعُوا ضَرُّوا، وَ اِذا تَفَرَّقُوا نَفَعُوا.
4. فَقيلَ: قَدْ عَرَفْنا مَضَرَّةَ اجْتِماعِهِمْ، فَما مَنْفَعَةُ افْتِراقِهِمْ؟ 
5. فَقالَ:يَرْجِعُ اَصْحابُ الْمِهَنِ اِلى مِهْنَتِهِمْ فَيَنْتَفِعُ النّاسُ بِهِمْ،
6. كَرُجُوع  ِ الْبَنّاءِ اِلى بِنائِهِ، وَالنَّسّاج  ِ اِلى مَنْسَجِهِ، وَالْخَبّازِ اِلى مَخْبَزِهِ.

متن فارسی

و آن حضرت درباره اوباش فرمود:

1. اینان کسانی‌ هستند که چون گرد آیند پیروز شوند،
2. و چون پراکنده گردند شناخته نشوند. گفته شده: امام فرمود:
3. اینان کسانی‌ هستند که چون گرد آیند زیان رسانند، و چون متفرق شوند منفعت دهند.
4. گفتند: زیان گرد آمدنشان را فهمیدیم، سود پراکندگی‌ آنان چیست؟
5.  فرمود:اهل کار به کار خود باز می‌ گردند و مردم از آنان بهره مند می‌ شوند،
6. مانند بازگشت بنّا به ساختمان، و بافنده به محلّ بافت، و نانوا بـه نـانـوایــی‌ .