بزرگ ترين عيب آن كه چيزى را در خوددارى، بر ديگران عيب بشمار!
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >  نکوهش طمع به دنیا ( حکمت شماره 285 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

285-وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:

  1. اِنَّ الطَّمَعَ مُورِدٌ غَيْرُ مُصْدِر،
  2. وَ ضامِنٌ غَيْرُ وَفِىٍّ.
  3. وَ رُبَّما شَرِقَ شارِبُ الْماءِ قَبْلَ رِيِّهِ.
  4. وَ كُلَّما عَظُمَ قَدْرُ الشَّىْءِ الْمُتَنافَسِ فيهِ عَظُمَتِ الرَّزِيَّةُ لِفَقْدِهِ.
  5.  وَ الاَْمانِىُّ تُعْمى اَعْيُنَ الْبَصائِرِ،
  6. وَالْحَظُّ يَأْتى مَـنْ لايَـأْتـيـهِ.

متن فارسی

و آن حضرت فرمود:

  1. طمع واردکنندای‌ به هلاکت است که بازنمی‌ گرداند،
  2. و ضامنی‌ است که وفا نمی‌ کند.
  3. بسا نوشنده آب که پیش از سیراب شدن گلوگیرش گردد.
  4. به هراندازه ارزش چیزی‌ که برای‌ به دست آوردنش رغبت می‌ کنندبزرگ باشدمصیبت از دست رفتنش بزرگ است.
  5. آرزوها دیده بصیرت را کور می‌ کند،
  6. و نصیب به جانب کسی‌ می‌ آید که به سوی‌ نصیب نمی‌ رود.
قبلی بعدی