خانه > مقایسه یاران خود با یاران رسول خدا ( خطبه شماره 96 )
خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
متن عربی
96.وَ مِنْ خُطْبَة لَهُ عَلَيْهِ السّلامُ
- وَ لَئِنْ اَمْهَلَ اللّهُ الظّالِمَ فَلَنْ يَفُوتَ اَخْذُهُ،
- وَ هُوَ لَهُ بِالْمِرْصادِ عَلى مَجازِ طَريقِهِ، وَ بِمَوْضِع ِ الشَّجى مِنْ مَساغ ِ ريقِهِ.
- اَما وَ الَّذى نَفْسى بِيَدِهِ لَيَظْهَرَنَّ هؤُلاءِ الْقَوْمُ عَلَيْكُمْ،
- لَيْسَ لاَِنَّهُمْ اَوْلى بِالْحَقِّ مِنْكُمْ، وَلكِنْ لاِِسْراعِهِمْ اِلى باطِلِ صاحِبِهِمْ،
- وَ اِبْطائِكُمْ عَنْ حَقِّى. وَ لَقَدْ اَصْبَحَتِ الاُْمَمُ تَخافُ ظُلْمَ رُعاتِها،
- وَ اَصْبَحْتُ اَخافُ ظُلْمَ رَعِيَّتى. اِسْتَنْفَرْتُكُمْ لِلْجِهادِ فَلَمْ تَنْفِرُوا،
- وَ اَسْمَعْتُكُمْ فَلَمْ تَسْمَعُوا، وَ دَعَوْتُكُمْ سِراًّ وَ جَهْراً فَلَمْ تَسْتَجيبُوا،
- وَ نَصَحْتُ لَكُمْ فَلَمْ تَقْبَلُوا. اَ شُهُودٌ كَغُيّاب؟ وَ عَبيدٌ كَاَرْباب؟
- اَتْلُو عَلَيْكُمُ الْحِكَمَ فَتَنْفِرُونَ مِنْها، وَ اَعِظُكُمْ بِالْمَوْعِظَةِ الْبالِغَةِ فَتَتَفَرَّقُونَ عَنْها،
- وَ اَحُثُّكُمْ عَلى جِهادِ اَهْلِ الْبَغْىِ فَما آتى عَلى آخِرِ قَوْلى حَتّى اَراكُم مُتَفَرِّقينَ اَيادِىَ سَبا،
- تَرْجِعُونَ اِلى مَجالِسِكُمْ،وَ تَتَخادَعُونَ عَنْ مَواعِظِكُمْ.
- اُقَوِّمُكُمْ غُدْوَةً وَ تَرْجِعُونَ اِلَىَّ عَشِيَّةً كَظَهْرِ الْحَنِيَّةِ.
- عَجَزَ الْمُقَوِّمُ، وَ اَعْضَلَ الْمُقَوَّمُ.
- اَيُّهَا الْقَوْمُ الشّاهِدَةُ اَبْدانُهُمْ، الْغائِبَةُ عَنْهُمْ عُقُولُهُمْ، الْمُخْتَلِفَةُ اَهْواؤُهُمْ،
- الْمُبْتَلى بِهِمْ اُمَراؤُهُمْ، صاحِبُكُمْ يُطيعُ اللّهَ وَ اَنْتُمْ تَعْصُونَهُ،
- وَ صاحِبُ اَهْلِ الشّامِ يَعْصِى اللّهَ وَهُمْ يُطيعُونَهُ!
- لَوَدِدْتُ وَاللّهِ اَنَّ مُعاوِيَةَ صارَفَنى بِكُمْ صَرْفَ الدِّينارِ بِالدِّرْهَمِ، فَاَخَذَ مِنّى عَشَرَةً مِنْكُمْ وَ اَعْطانى رَجُلاً مِنْهُمْ.
- يا اَهْلَ الْكُوفَةِ، مُنيتُ مِنْكُمْ بِثَلاث وَاثْنَتَيْنِ: صُمٌّ ذَوُوأَسْماع، وَ بُكْمٌ ذَوُو كَلام، وَ عُمْىٌ ذَوُو اَبْصار.
- لا اَحْرارُ صِدْق عِنْدَ اللِّقاءِ، وَلا اِخْوانُ ثِقَة عِنْدَ الْبَلاءِ!
- تَرِبَتْ اَيْديكُمْ، يا اَشْباهَ الاِْبلِ غابَ عَنْها رُعاتُها، كُلَّما جُمِعَتْ مِنْ جانِب تَفَرَّقَتْ مِنْ جانِب آخَرَ.
- وَ اللّهِ لَكَاَنّى بِكُمْ فيما اِخالُ اَنْ لَوْحَمِسَ الْوَغى
- ، وَ حَمِىَ الضِّرابُ قَدِ انْفَرَجْتُمْ عَنِ ابْنِ اَبى طالِب انْفِراجَ الْمَرْأَةِ عَنْ قُبُلِها.
- وَ اِنِّى لَعَلى بَيِّنَة مِنْ رَبّى، وَ مِنْهاج مِنْ نَبِيّى،
- وَ اِنّى لَعَلَى الطِّريقِ الْواضِح ِ اَلْقُطُهُ لَقْطاً.
- اُنْظُرُوا اَهْلَ بَيْتِ نَبِيِّكُمْ فَالْزَمُوا سَمْتَهُمْ، وَ اتَّبِعُوا اَثَرَهُمْ،
- فَلَنْ يُخْرِجُوكُمْ مِنْ هُدًى، وَ لَنْ يُعيدُوكُمْ فى رَدًى.
- فَاِنْ لَبَدُوافَالْبُدُوا، وَ اِنْ نَهَضُوا فَانْهَضُوا، وَلاتَسْبِقُوهُمْ فَتَضِلُّوا،
- وَلاتَتَأَخَّرُوا عَنْهُمْ فَتَهْلِكُوا.
- لَقَدْ رَأَيْتُ اَصْحابَ مُحَمَّد صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فَما اَرى اَحَداً مِنْكُمْ يُشْبِهُهُمْ،
- لَقَدْ كانُوا يُصْبِحُونَ شُعْثاً غُبْراً وَ قَدْ باتُوا سُجَّداً وَ قِياماً،
- يُراوِحُونَ بَيْنَ جِباهِهِمْ وَ خُدُودِهِمْ، وَ يَقِفُونَ عَلى مِثْلِ الْجَمْرِ مِنْ ذِكْرِ مَعادِهِمْ،
- كَاَنَّ بَيْنَ اَعْيُنِهِمْ رُكَبَ الْمِعْزى مِنْ طُولِ سُجُودِهِمْ.
- اِذا ذُكِرَ اللّهُ هَمَلَتْ اَعْيُنُهُمْ حَتّى تَبُلَّ جُيُوبُهُمْ،
- وَ مادُوا كَما يَميدُ الشَّجَرُ يَوْمَ الرِّيحِ الْعاصِفِ، خَوْفاً مِنَ الْعِقابِ،وَ رَجاءً لِلثَّوابِ.
متن فارسی
از خطبه هاى آن حضرت است در مقایسه یاران خود با یاران رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم)
- اگر خداوند ستمکار را مهلت دهد هرگز فرصت مؤاخذه او از دستش نمى رود،
- و بر سر راه او در حالى که گلویش در دست قدرت اوست در کمین است.
- بدانید به خدایى که جانم در دست قدرت اوست که ارتش معاویه بر شما پیروز خواهند شد،
- نه به خاطر اینکه از شما به حق شایسته ترند، بلکه بدان خاطر که آنان در حرکت به سوى باطل زمامدارشان شتابانند،
- و شما در برابر حق من سست و کند هستید. هرآینه ملل مختلف از ستمکارى زمامدارانشان در ترسند،
- و من از ستم ملّتم بر خویش در وحشتم. شما را براى پیکار با دشمن ترغیب کردم نرفتید،
- به گوشتان خواندم نشنیدید، پنهان و آشکار دعوتتان نمودم اجابت نکردید،
- شما را خیرخواهى کردم نپذیرفتید. آیا شما حاضران بسان غایبان هستنید؟! و بردگان در قیافه اربابان؟!
- مصالحتان را بر شما مى خوانم از آن فرار مى کنید، با موعظه هاى رسا شما را نصیحت مى کنم از آن پراکنده مى گردید،
- و به جهاد با متجاوزان ترغیبتان مى کنم هنوز حرفم به آخر نرسیده مى بینم همچون قوم سبا پراکنده مى شوید!
- به جلسات خود بازگشته،یکدیگر را از پند و اندرزى که داده شده اید فریب مى دهید و غافل مى سازید.
- بامدادان شما را مستقیم مى نمایم شامگاهان مانند کمان کژ به سویم بازمى گردید.
- اصلاح کننده عاجز شده و شنونده غیرقابل انعطاف گشته.
- اى کسانى که بدنهایتان حاضر، و عقولتان از شما غایب، و خواسته هایتان گوناگون است،
- و زمامدارانتان گرفتار شمایند، امیر شما خدا را اطاعت مى کند و شما از اونافرمانى مى نمایید،
- اما امیر شامیان از خدا رویگردان است و اهل شام از او فرمان مى برند!
- به خدا قسم دوست داشتم معاویه درباره شما و یارانش با من بیع صرف انجام مى داد، صرف دینار به درهم، ده نفر از شما را با یک نفر از یاران خودش با من عوض مى کرد
- اى اهل کوفه، من از جانب شما به سه چیز و دو چیز دچار شده ام: گوش دارید ولى کرید، گویایید امّا لالید، چشم دارید لکن کورید؛
- نه هنگام جهاد آزادمردان راستین هستید، نه وقت بلا و گرفتارى برادران مورد اعتماد!
- دستتان تهى باد اى کسانى که همچون شتران بدون ساربان هستید که هرگاه از جانبى جمعشان کنند از طرف دیگر پراکنده مى شوند.
- به خدا قسم انگار مى بینم اگر صحنه کارزارسخت شود،
- و آتش پیکار شعله ور گردد، فرزند ابوطالب را همچون زنى که نوزاد خود راوقت زاییدن رها کند رها خواهید کرد.
- حرکت من بر اساس حجّت روشن از جانب پروردگارم، و راه و روش پیامبرم است،
- من بر مبناى راه حقّى که آن را از میان راههاى گوناگون یافته ام قرار دارم.
- به اهل بیت پیامبرتان نظر کنید و ملتزم جهت الهى آنان باشید، راه و روش آنها را پیروى نمایید،
- که آنان شما را از راه هدایت بیرون نمى برند، و به گمراهى بازنمى گردانند.
- اگر از چیزى بازایستادند شماهم بازایستید، و اگر به جهتى حرکت کردند شما هم حرکت نمایید، از آنان پیشى مجویید که گمراه مى گردید،
- و عقب نمانید که به هلاکت مى رسید.
- من یاران محمّد صلّى اللّه علیه وآله را دیده ام، کسى از شما را مانند آنان نمى بینم،
- اصحاب آن حضرت ژولیده موى و غبارآلود بودند در حالى که شب را در سجده و قیام به صبح مى رساندند،
- گاه پیشانى و گاه صورت در پیشگاه حق به زمین مى نهادند، از یاد معاد گویا بر روى شعله آتش ایستاده مضطرب و پریشان بودند،
- پیشانى آنان از طول سجود مانند زانوى بز پینه داشت.
- چون یاد خدا مى شد دیدگانشان چنان اشک مى ریخت که گریبانشان از گریه تر مى شد،
- و همچون درخت که روز تندباد مى لرزد از ترس عذاب و امید ثواب به خود مى لرزیدند.
قبلی بعدی
