متن عربی

209.وَ مِنْ كَلام لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ لَمّا مَرَّ بِطَلْحَةَ وَ عَبْدِ الرَّحْمنِ بْنِ عَتّابِ بْنِ اُسَيْد وَ هُما قَتيلانِ يَوْمَ الْجَمَلِ

1. لَقَدْ اَصْبَحَ اَبُومُحَمَّد بِهذَا الْمَكانِ غَريباً. اَما وَاللّهِ لَقَدْ كُنْتُ اَكْرَهُ
2. اَنْ تَكُونَ قُرَيْشٌ قَتْلى تَحْتَ بُطُونِ الْكَواكِبِ. اَدْرَكْتُ وَتْرى مِنْ بَنى عَبْدِ مَناف،
3. وَ اَفْلَتَتْنى اَعْيانُ بَنى جُمَحَ، لَقَدْ اَتْلَعُوا اَعْناقَهُمْ اِلى اَمْر لَمْ  يَكُونُوا اَهْلَهُ ، فَوُقِصُوا دُونَهُ.

متن فارسی

از سخنان آن حضرت است وقتى که در جنگ جمـل از کنار کشته طلحه و عبدالرّحمن بن عتّـاب بن اُسَید عبـور کرد، فرمود:

1. ابومحمّد در اینجا غریب افتاده. به خدا قسم میل نداشتم ببینم
2. افراد قریش کشته شده در زیر ستارگان افتاده باشند. انتقامم را از فرزندان عبدمناف گرفتم،
3. و سران قبیله جُمَح از چنگ من گریختند، آنان براى چیزى که لیاقت نداشتند گردن کشیدند، و به آن نرسیده گردنهایشان شکست.