دعوت كنندة بى عمل، چون تير انداز بدون كمان است.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >  سرانجام خوشى ها ( حکمت شماره 286 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید

متن عربی

286. و قال (علیه السلام):

  1. مَا قَالَ النَّاسُ لِشَیْءٍ «طُوبَى لَهُ»
  2.  إِلَّا وَ قَدْ خَبَأَ لَهُ الدَّهْرُ یَوْمَ سُوءٍ.

متن فارسی

امام (علیه السلام) فرمود:

  1. هرگز مردم درباره چیزى نگفتند: «خوشا به حال آن»؛
  2. جز این که روزگار روز بدى را براى او پنهان (و فراهم) کرد.
قبلی بعدی