اى مردم، بايد خدا شما را به هنگام نعمت همانند هنگامه كيفر ، ترسان بنگرد ، زيرا كسى كه رفاه و گشايش را زمينة گرفتار شدن خويش نداند ، پس خود را از حوادث ترسناك ايمن مى پندارد و آن كس كه تنگدستى را آزمايش الهى نداند پاداشى را كه اميدى به آن بود از دست خواهد
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >  سرانجام خوشى ها ( حکمت شماره 286 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید

متن عربی

286. و قال (علیه السلام):

  1. مَا قَالَ النَّاسُ لِشَیْءٍ «طُوبَى لَهُ»
  2.  إِلَّا وَ قَدْ خَبَأَ لَهُ الدَّهْرُ یَوْمَ سُوءٍ.

متن فارسی

امام (علیه السلام) فرمود:

  1. هرگز مردم درباره چیزى نگفتند: «خوشا به حال آن»؛
  2. جز این که روزگار روز بدى را براى او پنهان (و فراهم) کرد.
قبلی بعدی