(عبدالله بن عباس در مسئله اى نظر داد كه امام آن را قبول نداشت و فرمود) بر تو است كه رأى خود را به من بگويى، و من باى پيرامون آن بينديشم ، آنگاه اگر خلاقى نظر تو فرمان دادم بايد اطاعت كني!
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >  خاموش کردن فتنه معاویه در بصره ( نامه شماره 29 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید

متن عربی

29.وَ مِنْ کِتابٍ لَهُ عَلیهِ السَّلامُ إِلَى أَهْلِ البَصْرَةِ

  1. وَ قَدْ کَانَ مِنِ انْتِشَارِ حَبْلِکُمْ وَ شِقَاقِکُمْ مَا لَمْ تَغْبُوا عَنْهُ،
  2. فَعَفَوْتُ عَنْ مُجْرِمِکُمْ، وَ رَفَعْتُ السَّیْفَ عَنْ مُدْبِرِکُمْ،
  3. وَ قَبِلْتُ مِنْ مُقْبِلِکُمْ.
  4. فَإِنْ خَطَتْ بِکُمُ الْاُمُورُ الْمُرْدِیَةُ،
  5. وَ سَفَهُ الْارَاءِ الْجَائِرَةِ،
  6. إِلَى مُنَابَذَتِی وَ خِلاَفِی،
  7. فَهآ أَنَا ذَا قَدْ قَرَّبْتُ جِیَادِی، وَ رَحَلْتُ رِکَابِی،
  8. وَ لَئِنْ أَلْجَأْتُمونِی إِلَى الْمَسِیرِ إِلَیْکُمْ
  9. لاُوقِعَنَّ بِکُمْ وَقْعَةً لا یَکُونُ یَوْمُ الْجَمَلِ إِلَیْهَا إِلَّا کَلَعْقَةِ لاَعِقٍ،
  10.  مَعَ أَنِّی عَارِفٌ لِذِی الطَّاعَةِ مِنْکُمْ فَضْلَهُ، وَ لِذِی النَّصِیحَةِ حَقَّهُ،
  11. غَیْرُ مُتَجَاوِزٍ مُتَّهَماً إِلَى بَرِیٍّ، وَ لا نَاکِثاً إِلَى وَفِیٍّ.

متن فارسی

29.به اهل بصره

  1. به یقین پراکندگى شما (از اطراف من) و دشمنى و پیمان شکنى شما (در آستانه جنگ جمل) چیزى نبود که شما از آن آگاه نباشید؛
  2. ولى من مجرمان شما را عفو کردم و شمشیر را از فراریان برداشتم
  3. و کسانى را که به جانب من آمدند پذیرفتم (و از تقصیرشان گذشتم).
  4.  حال اگر افکار مهلک
  5.  و آراى ضعیف و منحرف از مسیر حق،
  6. شما را به ستیزه جویى و مخالفت با من بکشاند
  7.  من همان مرد دیروزم. سپاهم را آماده ساخته ام و اسب ها را زین کرده و جهاز بر شتران گذاشته ام
  8.  و اگر مرا مجبور به حرکت به سوى خود کنید
  9. حمله اى به شما بیاورم که جنگ جمل در برابر آن بسیار کوچک باشد.
  10. در عین حال از فضل و برترى مطیعان شما آگاهم و حق ناصحان را به خوبى مى شناسم و هرگز به دلیل وجود متهمى،
  11. شخص بى گناه را کیفر نمى دهم و وفادار را به خاطر پیمان شکن مجازات نمى کنم.
قبلی بعدی