متن عربی
41 - وَ قَدْ رُوِىَ عَنْهُ عَلَيْهِ السَّلامُ هذَا الْمَعْنى بِلَفْظ آخَرَ وَ هُوَ قَوْلُهُ:
قَلْبُ الاَْحْمَقِ فى فيهِ، وَ لِسانُ العاقِلِ فى قَلْبِهِ.
وَ مَعْناهُما واحِدٌ.
متن فارسی
این معنا به لفظی دیگر از حضرت روایت شده و آن سخن آن حضرت است:
دل احمق در دهان او، و زبان خردمند در قلب اوست.
و معنای هر دو جمله یکی است.
قبلی بعدی