متن عربی

41 - وَ قَدْ رُوِىَ عَنْهُ عَلَيْهِ السَّلامُ هذَا الْمَعْنى بِلَفْظ آخَرَ وَ هُوَ قَوْلُهُ:

قَلْبُ الاَْحْمَقِ فى فيهِ، وَ لِسانُ العاقِلِ فى قَلْبِهِ. 

وَ مَعْناهُما واحِدٌ.

متن فارسی

این معنا به لفظی‌ دیگر از حضرت روایت شده و آن سخن آن حضرت است:

دل احمق در دهان او، و زبان خردمند در قلب اوست.

و معنای‌ هر دو جمله یکی‌ است.