آن كه جان را با طمع ورزى بپوشاند خود را پُست كرده ، و آن كه راز سختى هاى خود را آشكار سازد خود را خوار كرده ، و آن كه زبان را بر خود حاكم كند خود را بى ارزش كرده است.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >  به زیاد بن ابیه ( نامه شماره 20 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

20.وَ مِنْ كِتاب لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ اِلى زِيادِ بْنِ اَبيهِ وَ هُوَ خَليفَةُ عامِلِهِ عَبْدِاللّهِ بْنِ عَبَّاس عَلَى الْبَصْرَةِ. وَ عَبْدُاللّهِ عامِلُ اَميرِالْمُؤْمِنينَ يَوْمَئِذ عَلَيْها وَ عَلى كُوَرِ الاَْهْوازِ وَ فارِسَ وَ كِرْمانَ

  1. وَ اِنّى اُقْسِمُ بِاللّهِ قَسَماً صادِقاً، لَئِنْ بَلَغَنى اَنَّكَ خُنْتَ مِنْ فَىْءِ الْمُسْلِمينَ شَيْئاً صَغيراً اَوْ كَبيراً،
  2.  لاََشُدَّنَّ عَلَيْكَ شَدَّةً تَدَعُكَ قَليلَ الْوَفْرِ، ثَقيلَ الظَّهْرِ، ضَئيلَ الاَْمْرِ. وَالسَّلامُ.

متن فارسی

از نامه‌هاى آن حضرت است به زیاد بن ابیه زمانى که در حکومت بصره جانشین عبداللّه بن عباس بود و عبداللّه در آن وقت از جانب حضرت بر بصره و نواحى اهواز و فارس و کرمان حکمران بود.

  1. به خدا قسم مى خورم قسم صادقانه، اگر به من خبر رسد که در بیت المال مسلمانان در مالى اندک یا زیاد خیانت ورزیده اى،
  2.  چنان بر تو سخت گیرى کنم که تو را تهیدسـت و سنگین بـار و ذلیـل و پسـت کنـد! والسّـلام.
قبلی بعدی