متن عربی

179.وَ مِنَ الْکَلَام‏ لَه‏ علیه السلام وَ قَدْ سَأَلَهُ ذِعْلِبُ الیَمَانِیُّ فَقَالَ: هَلْ رَأَیْتَ رَبَّکَ یَا أمِیرَ المُؤْمِنِیْنَ؟ فقال (علیه السلام): أَفَأَعْبُدُ مَا لَا أَرَى؟ فَقَالَ: وَ کَیْفَ تَرَاهُ؟ فَقَالَ:

1. لا تُدْرِکُهُ الْعُیُونُ بِمُشَاهَدَةِ الْعِیَانِ،
2. وَ لکِنْ تُدْرِکُهُ الْقُلُوبُ بِحَقَائِقِ الْاِیمانِ.
3. قَرِیبٌ مِنَ الْاَشْیَاءِ غَیْرَ مُلَامِسٍ.
4. بَعِیدٌ مِنْهَا غَیْرَ مُبَایِنٍ.
5. مُتَکلِّمٌ لا بِرَوِیَّةٍ،
6.  مُرِیدٌ لا بِهِمَّةٍ.
7. صَانِعٌ لا بِجَارِحَةٍ.
8. لَطِیفٌ لا یُوصَفُ بِالْخَفَاءِ.
9.  کَبِیرٌ لا یُوصَفُ بِالْجَفَاءِ،
10. بَصِیرٌ لا یُوصَفُ بِالْحَاسَّةِ،
11. رَحِیمٌ لا یُوصَفُ بِالرِّقَّةِ،
12. تَعْنُو الْوُجُوهُ لِعَظَمَتِهِ،
13. وَ تَجِبُ الْقُلُوبُ مِنْ مَخَافَتِهِ.

متن فارسی

179. از سخنان آن حضرت است هنگامی که «ذعلب یمانى» از امام (علیه السلام) پرسید: اى امیرمؤمنان! آیا پروردگارت را دیده اى؟امام (علیه السلام) فرمود: آیا کسى را عبادت کنم که نمى بینم؟ ذعلب پرسید: چگونه او را دیده اى؟امام (علیه السلام) خطبه ذیل را ایراد فرمود:

1. صفات خدا: چشم ها هرگز او را آشکارا نمى بینند؛
2. ولى قلب ها با حقایق ایمان، او را درک مى کنند؛
3.  او به همه چیز نزدیک است؛ اما نه آن گونه که به آن ها چسبیده باشد،
4. و از همه چیز دور است؛ اما نه آن گونه که از آن ها بیگانه گردد.
5. او سخن مى گوید؛ بى آن که نیاز به تفکّر داشته باشد،
6. و اراده مى کند؛ بى آن که محتاج تصمیم گرفتن باشد.
7.  او خالق و سازنده است؛ اما نه با (دست و) اعضاى پیکر،
8. او لطیف است؛ اما نه به این معنا که پنهان باشد،
9. و بزرگ و قدرتمند است؛ ولى نه به این معنا که جفاکار باشد.
10.  بیناست، نه با عضو بینایى یعنى چشم،
11. و مهربان است نه به معناى نازک دل بودن.
12. صورت ها در برابر عظمتش خاضع
13. و قلب ها از هیبتش لرزان اند.