خانه > آداب اخلاقى و انسانى در جنگ ( نامه شماره 14 )
خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
متن عربی
14.وَ مِنْ کِتابٍ لَهُ عَلیهِ السَّلامُ لِعَسْکَرِهِ قَبْلَ لِقَاءِ العَدوِّ بِصِفِّینَ
- لا تُقَاتِلُوهُمْ حَتَّى یَبْدَؤُوکُمْ،
- فَإِنَّکُمْ بِحَمْدِ اللّهِ عَلَى حُجَّةٍ،
- وَ تَرْکُکُمْ إِیَّاهُمْ حَتَّى یَبْدَؤُوکُمْ حُجَّةٌ أُخْرَى لَکُمْ عَلَیْهِمْ.
- فَإِذَا کانَتِ الْهَزِیمَةُ بِإِذْنِ اللّهِ، فَلا تَقْتُلُوا مُدْبِراً،
- وَ لاَتُصِیبُوا مُعْوِراً،
- وَ لا تُجْهِزُوا عَلَى جَرِیحٍ.
- وَ لا تَهِیجُوا النِّسَاءَ بِأَذىً. وَ إِنْ شَتَمْنَ أَعْرَاضَکُمْ وَ سَبَبْنَ أُمَراءَکُمْ،
- فَإِنَّهُنَّ ضَعِیفَاتُ الْقُوَى وَ الْاَنْفُسِ وَ الْعُقُولِ؛
- إِنْ کُنَّا لَنُؤْمَرُ بِالْکَفِّ عَنْهُنَّ وَ إِنَّهُنَّ لَمُشْرِکاتٌ.
- وَ إِنْ کانَ الرَّجُلُ لَیَتَنَاوَلُ الْمَرْأَةَ فِی الْجَاهِلِیَّةِ بِالْفِهْرِ أَوِ الْهِرَاوَةِ
- فَیُعَیَّرُ بِهَا وَ عَقِبُهُ مِنْ بَعْدِهِ.
متن فارسی
14.به لشکرش پیش از روبه رو شدن با دشمن در صفین
- با آن ها نجنگید تا آن ها جنگ را آغاز کنند،
- زیرا بحمدالله شما داراى حجت و دلیل هستید (شما پیرو امام و پیشوایى هستید که خدا و خلق بر آن اتفاق دارند)،
- بنابراین اگر آن ها آغازگر جنگ باشند، حجت و دلیل دیگرى براى شما بر ضد آن هاست.
- و هنگامى که به اذن خدا دشمن شکست خورد فراریان را نکشید،
- و بر ناتوان ها ضربه اى وارد نکنید،
- و مجروحان را به قتل نرسانید،
- زنان را با اذیت و آزار به هیجان نیاورید، هر چند آن ها به شما دشنام دهند و به سرانتان بدگویى کنند،
- زیرا آن ها از نظر قوا ناتوان و از نظر روحیّه و عقل و خرد ضعیف اند
- و در آن زمان که زنان مشرکان (در عصر پیامبر) به ما بدگویى مى کردند و دشنام مى دادند (از سوى آن حضرت) دستور داده مى شد که از آزار و اذیت آن ها خوددارى کنیم،
- حتى در زمان جاهلیّت اگر مردى دست به روى زنى بلند مى کرد و سنگى به سوى او پرتاب مى نمود و یا او را با چوب مى زد،
- همین امر باعث ننگ او و فرزندانش مى شد!
قبلی بعدی