متن عربی
و من خطبة له (علیه السلام):
متن فارسی
از خطبه های آن حضرت است در مذمت یاران خود
(1)با آن حضرت پشت سر هم خبر رسید که اصحاب و یاران معاویه به هرهای تحت نفوذ آن حضرت تسلط یافته و غلبه کرده اند.
(2)و از یمن دو عامل حضرت که عبیدالله بن عباس و عسید بن نمران باشند پیش حضرت آمدند موقعی که بسربن ابی ارطاة فرمانده خونخوار معاویه به انها غالب شد.
(3)حضرت بپا خواست و به منبر رفت در حالیک ه ناراحت بود بجهت سستی نمودن یارانش از شرکت در جهاد و مخالفت نمودن آنها با رای و تصمیم آن حضرت.
(4)نیست آن- که در دست من است- مگر کوفه که می بندم و میگشایم(هر طور می خواهم عمل میکنم).
(5)اگر نباشی برایم مگر تو در حالی که گردبادهایت می وزد(اختلاف و فتنه در تو پیداست) خدا ترا قبیح کند.
(6)حضرت در بیان حال خود به گفته شاعر تمثل و تمسک نمود:
(7)قسم بجان پپدر نیک تو ای عمرو که بمن ته مانده کمی از این ظرف رسیده است.
(8)سپس فرمود: بمن خبر داده اند که بسر به یمن سرازیر و مسلط شده است.
(9)و بخدا سوگند من گمان می کنم این قوم(اصحاب معاویه) بزودی دولت را از دست شما خواهند گرفت.
(10)چون ایشان بکارها و عقاید باطل خود اجتماع و اتفاق دارند ولی شما در راه به حق خودتان متفرق هستید.
(11)و چون شما در کارهای حق و درست به رهبر خود نافرمانی می کنید و ایشان در کارهای باطل از رهبر خود اطاعت می کنند.
(12)و چون ایشان بصاحب و رئیس خود اداء امانت می کنند ولی شما خیانت می کنید.
(13)و چون ایشان در شهرها و مملکت خودشان صالح و درستگار هستند ولی شما فاسد و نادرست کار می باشید.
(14)اگر یکی از شما را امانتدار کاسه چوبی کنم ترس آن دام بند و چنگک او را از بین ببرد.
(15)خدایا من ایشانرا ملول و افسرده کردم و ایشان مرا ملول کردند و من ایشانرا منزجر و ناراحت کردم و ایشانرا ناراحت کردند.
(16)پس مرا عوض بده بهتر از ایشانرا و ایشانرا عوض بده بدتر از من را.
(17)خدایا قلب ایشانرا آب کن هم چنانکه نمک در آب ذوب می شود.
(18)آگاه باشید بخدا قسم دوست میدارم که عوض شما برایم هزار سوار از قبیله بنی فراس بن غنم.
(19)در آنجا اگر بخوانی بسوی تو آیند از ایشان سوارانی مثل ابرهای تابستانی.
(20)سپس حضرت از منبر فرود آمد.
(21)می گویم: ارمیه جمع رمیّ است بمعنی ابر، حمیم در اینجا بمعنی زمان تابستان است، شاعر ابر تابستان را مخصوص به ذکر نموده چون حرکت آن سریع است بجهت آب نداشتن، ابر بخاطر پر از آب بودنش سنگین و کم حرکت می شود، و آن غالباً در زمستان اتفاق می افتد، و شاعر آنها را توصیف به ابر می کند که موقع دعوت زود حرکت می کنند، و در وقت استغاثه پناه می دهند، دلیل این مطلب قول شاعر است:هنالک لو دعوت اتاک منهم.
قبلی بعدی