متن عربی

130. و قال (علیه السلام)، و قد رجَع مِن صِفِّین، فأشرف على القُبور بِظاهرِ الکوفةِ:

1. یَا أَهْلَ الدِّیَارِ الْمُوحِشَةِ،
2. وَ الْمَحَالِّ الْمُقْفِرَةِ،
3. وَ الْقُبُورِ الْمُظْلِمَةِ؛
4. یَا أَهْلَ التُّرْبَةِ، یَا أَهْلَ الْغُرْبَةِ،
5. یَا أَهْلَ الْوَحْدَةِ، یَا أَهْلَ الْوَحْشَةِ،
6. أَنْتُمْ لَنَا فَرَطٌ سَابِقٌ، وَ نَحْنُ لَکُمْ تَبَعٌ لاَحِقٌ.
7. أَمَّا الدُّورُ فَقَدْ سُکِنَتْ،
8. وَ أَمَّا الْاَزْوَاجُ فَقَدْ نُکِحَتْ،
9. وَ أَمَّا الْاَمْوَالُ فَقَدْ قُسِمَتْ.
10. هذَا خَبَرُ مَا عِنْدَنَا، فَمَا خَبَرُ مَا عِنْدَکُمْ؟
    ثمّ التفت إِلى أَصحابِه فقال:
11.  أَمَا لَوْ أُذِنَ لَهُمْ فِی الْکَلاَمِ لَأَخْبَرُوکُمْ أَنَّ «خَیْرَ الزَّادِ التَّقْوَى».

متن فارسی

امام (علیه السلام) از میدان (پرغوغا و مملو از تأسف) صفین بازگشته بود، به کنار قبرستانى که پشت دروازه کوفه بود رسید (رو به سوى آن ها کرد و) فرمود:

1. اى ساکنان خانه هاى وحشتناک
2. و سرزمین هاى خالى
3.  و قبرهاى تاریک!
4.  اى خاک نشینان! اى غریبان!
5. اى تنهایان! و اى وحشت زدگان!
6. شما در این راه پیشگام ما بودید و ما نیز به دنبال شما خواهیم آمد؛
7.  اما خانه هایتان را دیگران ساکن شدند،
8. همسرانتان (اگر جوان بودند) به نکاح دیگران درآمدند
9. و اموالتان (در میان ورثه) تقسیم شد.
10.  این ها خبرهایى است که نزد ماست، نزد شما چه خبر؟
    سپس رو به سوى اصحاب و یاران کرد و فرمود:
11. آگاه باشید! اگر به آن ها اجازه سخن گفتن داده مى شد به شما خبر مى دادند که «بهترین زاد و توشه (براى سفر آخرت) تقوا و پرهیزگارى است».