متن عربی

226.وَ مِنْ خُطبَةٍ لَهُ عَلیهِ السَّلامُ فی التَّنْفِیرِ مِنَ الدُّنْیا

1. دَارٌ بِالْبَلَاءِ مَحْفُوفَةٌ، وَ بِالْغَدْرِ مَعْرُوفَةٌ،
2. لا تَدُومُ أَحْوَالُهَا، وَ لا یَسْلَمُ نُزَّالُهَا.
3. أَحْوَالٌ مُخْتَلِفَةٌ، وَ تَارَاتٌ مُتَصَرِّفَةٌ،
4. الْعَیْشُ فِیهَا مَذْمُومٌ، وَ الْاَمَانُ فِیهَا مَعْدُومٌ،
5. وَ إِنَّما أَهْلُهَا فِیهَا أَغْرَاضٌ مُسْتَهْدَفَةٌ،
6. تَرْمِیهِمْ بِسِهَامِهَا، وَ تُفْنِیهِمْ بِحِمَامِهَا.
7. وَ اعْلَمُوا عِبَادَ اللّهِ أَنَّکُمْ وَ مَا أَنْتُمْ فِیهِ مِنْ هذِهِ الدُّنْیَا عَلَى سَبِیلِ مَنْ قَدْ مَضَى قَبْلَکُمْ،
8. مِمَّنْ کانَ أَطْوَلَ مِنْکُمْ أَعْمَاراً، وَ أَعْمَرَ دِیَاراً، وَ أَبْعَدَ آثَاراً؛
9. أَصْبَحَتْ أَصْوَاتُهُم هَامِدَةً، وَ رِیَاحُهُمْ رَاکِدَةً،
10. وَ أَجْسَادُهُمْ بَالِیَةً، وَ دِیَارُهُمْ خَالِیَةً، وَ آثَارُهُمْ عَافِیَةً.
11. فَاسْتَبْدَلُوا بِالْقُصُورِالْمُشَیَّدَةِ، وَ النَّمَارِقِ الْمُمَهَّدَةِ،
12. الصُّخُورَ وَ الْاَحْجَارَ الْمُسَنَّدَةَ، وَ الْقُبُورَ اللَّاطِئَةَ الْمُلْحَدَةَ،
13. الَّتی قَدْ بُنِیَ عَلَى الْخَرَابِ فِنَاؤُهَا، وَ شُیِّدَ بِالتُّرَابِ بِنَاؤُهَا.
14. فَمَحَلُّهَا مُقْتَرِبٌ، وَ سَاکِنُهَا مُغْتَرِبٌ،
15. بَیْنَ أَهْلِ مَحَلَّةٍ مُوحِشِینَ؛ وَ أَهْلِ فَرَاغٍ مُتَشَاغِلِینَ،
16. لا یَسْتَأْنِسُونَ بِالْاَوْطَانِ، وَ لا یَتَوَاصَلُونَ تَوَاصُلَ الْجِیرَانِ،
17. عَلَى ما بَیْنَهُمْ مِنْ قُرْبِ الْجِوَارِ، وَ دُنُوِّ الدَّارِ.
18. وَ کَیْفَ یَکُونُ بَیْنَهُمْ تَزَاوُرٌ،
19. وَ قَدْ طَحَنَهُمْ بِکَلْکَلِهِ الْبِلَى،وَ أَکَلَتْهُمُ الْجَنَادِلُ وَ الثَّرَى!
20. وَ کَأَنْ قَدْ صِرْتُمْ إِلَى مَا صَارُوا إِلَیْهِ،
21. وَ ارْتَهَنَکُمْ ذَلِکَ الْمَضْجَعُ،
22. وَ ضَمَّکُمْ ذَلِکَ الْمُسْتَوْدَعُ.
23. فَکَیْفَ بِکُمْ لَوْ تَنَاهَتْ بِکُمُ الْاُمُورُ،
24. وَ بُعْثِرَتِ الْقُبُورُ: «هُنَالِکَ تَبْلُو. کُلُّ نَفْسٍ مَا أَسْلَفَتْ،
25. وَ رُدُّوا إِلَى اللّهِ مَوْلاَهُمُ الْحَقِّ وَ ضَلَّ عَنْهُمْ مَا کانُوا یَفْتَرُونَ».

متن فارسی

226.از خطبه های آن حضرت درباره دل بسته نبودن به دنیا

1. (دنیا) سرایى است که در لابه لاى بلاها و مشکلات پیچیده شده و به غدر و نیرنگ و بى وفایى معروف است،
2. حالاتش یکنواخت نمى ماند و ساکنانش سالم و در امان نیستند.
3. پیوسته احوالش ناپایدار و حالاتش دگرگون است
4. (به گونه اى که) زندگى در آن نکوهیده و نامطلوب و امنیّت در آن نایاب و معدوم است.
5. اهل دنیا همواره هدف تیرهاى بلا هستند
6.  که دنیا پى درپى به سوى آن ها پرتاب مى کند و با مرگ نابودشان مى سازد.
7. عبرت از پیشینیان: بدانید اى بندگان خدا! شما با موقعیتى که در این دنیا دارید در همان مسیرى هستید که پیشینیان شما بودند؛
8. همان کسانى که عمرشان از شما طولانى تر و سرزمینشان آبادتر و آثارشان از شما گسترده تر و ماندگارتر بود؛
9. امّا چیزى نگذشت که صداهایشان خاموش گشت، نیروها و حرکاتشان از کار افتاد،
10. اجسادشان کهنه، خانه هایشان خالى و آثارشان محو گردید،
11. سرانجام قصرهاى بلند و محکم و (بساط عیش و نوش و تخت هاى زینتى و) پشتى هاى نرم و
12. راحت را به تخته سنگ هاى خشن لحد و قبور به هم چسبیده و لحدهاى چیده شده مبدّل ساختند؛
13. همان گورهایى که درگاهش بر خرابى بنا شده و ساختمانش تنها با خاک برپا گشته است؛
14. قبرهایى که به یکدیگر نزدیک است، ولى ساکنانش از یکدیگر دورند!
15. آن ها در میان اهل محلّه وحشت و در عین حال افراد فارغ البال قرار گرفته اند.
16. آن ها هرگز انسى با وطن هاى خود (قبرها) پیدا نمى کنند و همچون همسایگان با یکدیگر دیدارى ندارند
17. با این که به هم نزدیک اند و خانه هایشان در کنار یکدیگر است.
18. چگونه ممکن است با هم دیدار کنند
19. در حالى که فنا وفرسودگى با سینه سنگین خود آن ها را در هم کوبیده
20. و سنگ ها و خاک ها جسمشان را خورده است.
21. سرنوشت حتمى: (در آینده اى نزدیک) شما نیز به همان مسیرى مى روید که گذشتگان رفتند
22. و در گرو همان قبر و در دل همان به ودیعت سپرده خواهید شد،
23. چگونه خواهید بود آن زمان که امور پایان پذیرد (و دوران برزخ سپرى شود)
24. و مردگان از قبرها خارج گردند؟ «آن جاست که هرکس آنچه را از پیش فرستاده تجربه مى کند (و سود وزیان آن را درمى یابد)
25. و به سوى خداوند که مولا و سرپرست واقعى همگان است بازگردانده مى شود و افتراها و سخن هاى نابجا (که در دنیا دستاویزش بود) از دست او مى رود».{1}