خانه > خبر از حوادث ناگوار ( خطبه شماره 100 )
خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
متن عربی
100.وَ مِنْ خُطْبَة لَهُ اُخْرى يَشْتَمِلُ عَلى ذِكْرِ الْمَلاحِمِ
- الْحَمْدُ لِلّهِ الاَْوَّلِ قَبْلَ كُلِّ اَوَّل، وَالاْخِرِ بَعْدَ كُلِّ آخِر.
- بِاَوَّلِيَّتِهِ وَجَبَ اَنْ لا اَوَّلَ لَهُ، وَ بِآخِرِيَّتِهِ وَجَبَ اَنْ لا آخِرَ لَهُ.
- وَ اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ اِلاَّ اللّهُ، شَهادَةً يُوافِقُ فيهَا السِّرُّ الاِْعْلانَ، وَالْقَلْبُ اللِّسانَ.
- اَيُّهَا النَّاسُ، لايَجْرِمَنَّكُمْ شِقاقى، وَ لايَسْتَهْوِيَنَّكُمْ عِصْيانى،
- وَلاتَتَرامَوْا بِالاَْبْصارِ عِنْدَ ما تَسْمَعُونَهُ مِنّى. فَوَالَّذى فَلَقَ الْحَبَّةَ،وَ بَرَأَ النَّسَمَةَ،
- اِنَّ الَّذى اُنَبِّئُكُمْ بِهِ عَنِ النَّبِىِّ الاُْمِّىِّ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ،
- ما كَذَبَ الْمُبَلِّغُ، وَلا جَهِلَ السّامِعُ. وَلَكَاَنِّى اَنْظُرُ اِلى ضِلِّيل قَدْ نَعَقَ بِالشَّامِ،
- وَفَحَصَ بِراياتِهِ فى ضَواحى كُوفانَ. فَاِذَا فَغَرَتْ فاغِرَتُهُ، وَاشْتَدَّتْ شَكيمَتُهُ، وَ ثَقُلَتْ فِى الاَْرْضِ وَطْاَتُهُ،
- عَضَّتِ الْفِتْنَةُ اَبْناءَها بِاَنْيابِها، وَماجَتِ الْحَرْبُ بِاَمْواجِها،
- وَ بَدا مِنَ الاَْيّامِ كُلُوحُها، وَ مِنَ اللَّيالى كُدُوحُها.
- فَاِذا اَيْنَعَ زَرْعُهُ،وَقامَ عَلى يَنْعِهِ، وَهَدَرَتْ شَقاشِقُهُ، وَبَرَقَتْ بَوارِقُهُ،
- اعُقِدَتْ راياتُ لْفِتَنِ الْمُعْضِلَةِ، وَاَقْبَلْنَ كَاللَّيْلِ الْمُظْلِمِ، وَالْبَحْرِ الْمُلْتَطِمِ.
- هذا، وَ كَمْ يَخْرِقُ الْكُوفَةَ مِنْ قاصِف، وَ يَمُرُّ عَلَيْها مِنْ عاصِف!
- وَ عَنْ قَليل تَلْتَفُّ الْقُرُونُ بِالْقُرُونِ، وَ يُحْصَدُ الْقائِمُ، وَ يُحْطَمُ الْمَحْصُودُ.
متن فارسی
از خطبه هاى آن حضرت است مشتمل بر خبر از حوادث ناگوار
- حمد خداى را همان اوّل پیش از هر اول، و آخر بعد از هر آخر.
- اولیّتش موجب آن است که قبل از او اولى نباشد، و آخریتش موجب آنکه بعد از او آخرى نباشد.
- و شهادت مى دهم معبودى جز او نمى باشد، شهادتى که باطن و ظاهر و دل و زبان در آن متّحد است.
- اى مردم، کینه با من شما را به گناه آلوده نکند، و نافرمانى از من شما را به پیروى هواى نفس نکشاند،
- و به وقتى که از من چیزى بشنوید (از راه ناباورى) به یکدیگر چشم نیندازید. به خدایى که دانه را شکافت، و انسان را آفرید،
- آنچه به شما خبر مى دهم از پیامبر امّى صلّى اللّه علیه و آله است،
- ابلاغ کننده دروغ نگفته، و شنونده هم جاهل نبوده. گویا مى بینم شخصى که گمراهیش شدید است در شام فریاد مى کند،
- بیرق هاى خود را اطراف کوفه نصب مى نماید. پس چون دهانش باز شود، و مقاومتش سخت گردد، و جاى پایش در زمین استوار شود،
- به آن هنگام فتنه و آشوب با نیش خود مردم زمان را بگزد، و جنگ با امواجش زبانه کشد،
- و از روزها قیافه خشن آشکار گردد، و از شبها رنج و سختى ها هویدا شود.
- و هنگامى که محصول او خوب برسد،و پخته و رسیده سرپا شود، و شقشقه اش به صدا درآید، و برق شمشیرهایش بدرخشد،
- آنوقت است که پرچم هاى فتنه و آشوب که راه رهایى از آن نیست به اهتزاز آید، و همانند شب تار و دریاى پرموج روى آورد.
- این است اوضاع، چه صداهاى سهمگینى که گوش کوفه را بخراشد، و چه تندبادهایى که بر آن بوزد!
- به همین زودى ها گروههاى مختلف به جان هم افتند، آنان که سرپایند درو شوند، و آنان که از پاافتاده اند لگدمال گردند.
قبلی بعدی
