متن عربی

37.وَ مِنْ کِتابٍ لَهُ عَلیهِ السَّلامُ إِلَى مُعَاوِیَةَ

1. فَسُبْحَانَ اللّهِ! مَا أَشَدَّ لُزُومَکَ لِلْاَهْوَاءِ الْمُبْتَدَعَةِ، وَالْحَیْرَةِ الْمُتْعِبَةِ
2. مَعَ تَضْیِیعِ الْحَقَائِقِ وَ اطِّرَاحِ الْوَثَائِقِ،
3. الَّتِی هِیَ لِلّهِ طِلْبَةٌ، وَ عَلَى عِبَادِهِ حُجَّةٌ.
4. فَأَمَّا إِکْثَارُک الْحِجَاجَ عَلَى عُثْمَانَ وَ قَتَلَتِهِ،
5. فَإِنَّکَ إِنَّما نَصَرْتَ عُثْمَانَ حَیْثُ کَانَ النَّصْرُ لَکَ،
6. وَ خَذَلْتَهُ حَیْثُ کَانَ النَّصْرُ لَهُ، والسَّلَامُ.

متن فارسی

37.و از نامه آن حضرت است در پاسخ به معاویه

1. سبحان الله! تو چقدر بر هوا و هوس هاى بدعت آمیز و سرگردانى هایى که پیوسته از آن پیروى مى کنى اصرار دارى!
2.  این کار توأم با نادیده گرفتن حقایق و دور افکندن پیمان هایى است
3.  که خدا آن را طلب کرده و حجت بر بندگان اوست.
4. این که پیوسته به خون عثمان و قاتلان او استدلال مى کنى (و گویا خود را ولى دم عثمان و مطالبه کننده خون او مى پندارى بسیار شگفت آور است، زیرا)
5. تو آن جا به یارى عثمان برخاستى که در حقیقت یارى خودت بود
6. ولى آن جا که یارى عثمان بود، دست از یارى اش برداشتى (و او به آن سرنوشت گرفتار آمد)، والسلام.