آن كه جان را با طمع ورزى بپوشاند خود را پُست كرده ، و آن كه راز سختى هاى خود را آشكار سازد خود را خوار كرده ، و آن كه زبان را بر خود حاكم كند خود را بى ارزش كرده است.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >  محل بازگویى حاجات ( حکمت شماره 427 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید

متن عربی

427. و قال (علیه السلام):

  1. مَنْ شَکَا الْحَاجَةَ إِلَى مُؤْمِنٍ، فَکَأَنَّهُ شَکَاهَا إِلَى اللّهِ؛
  2. وَ مَنْ شَکَاهَا إِلَى کَافِرٍ، فَکَأَنَّمَا شَکَا اللّهَ.

متن فارسی

امام (علیه السلام) فرمود:

  1. کسى که مشکل و نیاز خود را نزد مومنى بازگو کند گویا نزد خدا بازگو کرده .
  2. و کسى که آن را نزد کافرى بازگو کند گویى از خدا شکایت کرده است.
قبلی بعدی