متن عربی

14-  و من وصية له ( عليه السلام ) لعسکره قبل لقاء العدو بصفين :
لَا تُقَاتِلُوهُمْ حَتَّى يبْدَءُوکمْ فَإِنَّکمْ بِحَمْدِ اللَّهِ عَلَى حُجَّةٍ وَ تَرْککمْ إِياهُمْ حَتَّى يبْدَءُوکمْ حُجَّةٌ أُخْرَى لَکمْ عَلَيهِمْ فَإِذَا کانَتِ الْهَزِيمَةُ بِإِذْنِ اللَّهِ فَلَا تَقْتُلُوا مُدْبِراً وَ لَا تُصِيبُوا مُعْوِراً وَ لَا تُجْهِزُوا عَلَى جَرِيحٍ وَ لَا تَهِيجُوا النِّسَاءَ بِأَذًى وَ إِنْ شَتَمْنَ أَعْرَاضَکمْ وَ سَبَبْنَ أُمَرَاءَکمْ فَإِنَّهُنَّ ضَعِيفَاتُ الْقُوَى وَ الْأَنْفُسِ وَ الْعُقُولِ إِنْ کنَّا لَنُؤْمَرُ بِالْکفِّ عَنْهُنَّ وَ إِنَّهُنَّ لَمُشْرِکاتٌ وَ إِنْ کانَ الرَّجُلُ لَيتَنَاوَلُ الْمَرْأَةَ فِي الْجَاهِلِيةِ بِالْفَهْرِ أَوِ الْهِرَاوَةِ فَيعَيرُ بِهَا وَ عَقِبُهُ مِنْ بَعْدِهِ .

متن فارسی

توصيه اي است از آن حضرت (عليه السلام) به لشکريانش :

پيش از رويارويي با دشمن در صفين جنگ را با آنان آغاز نکنيد، مگر اين که آنان شروع کنند، زيرا- سپاس خداي را- حجت (منطق) با شما است و اين که آنان را رها کنيد تا جنگ را شروع کنند، حجت ديگري از شما است عليه آنان.

 پس در آن هنگام که دشمن شکست خورد کسي را که پشت به جنگ کرده است نکشيد و به کسي که عاجز از دفاع از خويشتن است، صدمه اي نزنيد و هيچ مجروحي را که از کار افتاده است، با ظلم مکشيد و با وارد کردن اذيت بر زنان، آنان را به هيجان درنياوريد، اگر چه به نواميس شما دشنام بدهند و به فرماندهان ناسزا بگويند، زيرا آنان از حيث انواع نيروها و نفس و تعقل دستخوش ناتواني هستند. در آن دوران که آنان مشرک بودند مامور بوديم که از ايذا و آسيب زدن به زنان خودداري کنيم و اگر مردي در زمان جاهليت (حتي) با ضربه کوچک يک سنگ و يا عصا و چوب، به زن تعرض مي کرد، به جهت همين تعدي ناچيز، آن مرد و اولاد او که پس از او به دنيا مي آمدند، توبيخ مي گشتند.