(از امام پرسيدند: اگر دُرِ خانة مردى را به رويش بندند، روزى او از كجا خواهد آمد ؟ فرمود) از آن جايى كه مرگ او مى آيد!.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( محمدتقی جعفری)  >  آزمندي ممنوع ( حکمت شماره 2 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

2- وَ قَالَ ( عليه السلام ) : أَزْرَى بِنَفْسِهِ مَنِ اسْتَشْعَرَ الطَّمَعَ وَ رَضِيَ بِالذُّلِّ مَنْ كَشَفَ عَنْ ضُرِّهِ وَ هَانَتْ عَلَيْهِ نَفْسُهُ مَنْ أَمَّرَ عَلَيْهَا لِسَانَهُ.


متن فارسی

و فرمود: هر كس كه طمع را براي خود پذيرفت و آن را شعار قرار داد، نفس خود را معيوب ساخت و هر كس ضرري را كه بر او وارد شده است آشكار ساخت، رضايت به ذلت و پستي داد و هر كس زبانش را فرمانرواي خود ساخت، ذات او براي خويشتن پست و خوار گشت.

قبلی بعدی