متن عربی

142.وَ مِنَ الْکَلَام‏ لَه‏ علیه السلام اَلْمَعْروفُ فی غَیْرِ أَهْلِهِ

1. وَ لَیْسَ لِوَاضِعِ الْمَعْرُوفِ فِی غَیْرِ حَقِّهِ،
2. وَ عِنْدَ غَیْرِ أَهْلِهِ، مِنَ الْحَظِّ فِیَما أَتَى إِلَّا مَحْمَدَةُ اللِّئَامِ،
3. وَ ثَنَاءُ الْاَشْرَارِ، وَ مَقَالَةُ الْجُهَّالِ،
4. مَادَامَ مُنْعِماً عَلَیْهِمْ: مَا أَجْوَدَ یَدَهُ!
5. وَ هُوَ عَنْ ذَاتِ اللّهِ بَخِیلٌ!
   مَواضِعُ المَعْروفِ
6. فَمَنْ آتَاهُ اللّهُ مَالاً فَلْیَصِلْ بِهِ الْقَرَابَةَ،
7. وَلْیُحْسِنْ مِنْهُ الضِّیَافَةَ، وَلْیَفُکَّ بِهِ الْاَسِیرَ وَ الْعَانِیَ،
8. وَلْیُعْطِ مِنْهُ الْفَقِیرَ وَ الْغَارِمَ،
9. وَلْیَصْبِرْ نَفْسَهُ عَلَى الْحُقُوقِ وَ النَّوَائِبِ، ابْتِغَاءَ الثَّوَابِ،
10. فَإِنَّ فَوْزاً بِهذِهِ الْخِصَالِ شَرَفُ مَکَارِمِ الدُّنْیَا،
11. وَ دَرْکُ فَضَائِلِ الْآخِرَةِ؛ إِنْ شَاءَ اللّهُ.

متن فارسی

142. از سخنان آن حضرت است درباره نیکى و انفاق به نااهلان

1. کسى که نیکى را در غیر موردش،
2. و نزد غیر اهلش قرار مى دهد، بهره اى جز
3. ستایش لئیمان و ثناخوانى اشرار و گفتار (چاپلوسانه) جاهلان ندارد،
4. و این نیز تا زمانى است که به آن ها بذل و بخشش مى کند، (و مى گویند:) چه دست سخاوتمندى دارد!
5. این در حالى است که او در مورد بخشش در راه خدا، بخل مى ورزد!
   موارد انفاق
6. هر کس خداوند به او مال و ثروتى بخشیده، باید به وسیله آن صله رحم کند،
7. از میهمانان به خوبى پذیرایى نماید، اسیران و کسانى را که در زحمت و فشار هستند آزاد سازد،
8. و به فقرا و بدهکاران کمک کند.
9. چنین کسى باید براى رسیدن به پاداش الهى، در برابر پرداخت حقوق (واجب و مستحب) و همچنین مشکلات و حوادث دردناک، شکیبا باشد؛
10. زیرا به دست آوردن این صفات نیک، سبب بزرگى در دنیا
11. و درک فضایل آخرت است، إن شاءالله.