متن عربی
143.وَ مِنْ خُطبَةٍ لَهُ عَلیهِ السَّلامُ فی الاسْتِسْقَاءِ و فیه تنبیه العباد على وجوب استغاثة رحمة اللّه إذا حبس عنهم رحمة المطر
- أَلا وَ إِنَّ الْاَرْضَ الَّتِی تُقِلُّکُمْ،
- وَ السَّمَاءَ الَّتِی تُظِلُّکُمْ،
- مُطِیعَتَانِ لِرَبِّکُمْ،
- وَ مَا أَصْبَحَتَا تَجُودَانِ لَکُمْ بِبَرَکَتِهِمَا تَوَجُّعاً لَکُمْ،
- وَ لا زُلْفَةً إِلَیْکُمْ، وَ لا لِخَیْرٍ تَرْجُوَانِهِ مِنْکُمْ،
- وَ لکِنْ أُمِرَتَا بِمَنَافِعِکُمْ فَأَطَاعَتَا،
- وَ أُقِیمَتَا عَلَى حُدُودِ مَصَالِحِکُمْ فَقَامَتَا.
- إِنَّ اللّهَ یَبْتَلِی عِبَادَهُ عِنْدَ الْاَعْمَالِ السَّیِّئَةِ بِنَقْصِ الَّثمَرَاتِ،
- وَ حَبْسِ الْبَرَکَاتِ، وَ إِغْلاَقِ خَزَائِنِ الْخَیْرَاتِ،
- لِیَتُوبَ تَائِبٌ، وَ یُقْلِعَ مُقْلِعٌ،
- وَ یَتَذَکَّرَ مُتَذَکِّرٌ، وَ یَزْدَجِرَ مُزْدَجِرٌ.
- وَ قَدْ جَعَلَ اللّهُ سُبْحَانَهُ الاِسْتِغْفَارَ سَبَباً لِدُرُورِ الرِّزْقِ وَ رَحْمَةِ الْخَلْقِ،
- فَقَالَ سُبْحَانَهُ: (اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ إِنَّهُ کَانَ غَفَّاراً. یُرْسِلِ السَّمَاءَ عَلَیْکُمْ مِدْرَاراً. وَ یُمْدِدْکُمْ بِأَمْوَالٍ وَ بَنِینَ وَ یَجْعَلْ لَکُمْ جَنَّاتٍ وَ یَجْعَلْ لَکُمْ أَنْهَاراً)
- فَرَحِمَ اللّهُ امْرَءاً اسْتَقْبَلَ تَوْبَتَهُ، وَ اسْتَقَالَ خَطِیئَتَهُ، وَ بَادَرَ مَنِیَّتَهُ!
- اللَّهُمَّ إِنَّا خَرَجْنَا إِلَیْکَ مِنْ تَحْتِ الْاَسْتَارِ وَ الْاَکْنَانِ،
- وَ بَعْدَ عَجِیجِ الْبَهَائِمِ وَ الْوِلْدَانِ،
- رَاغِبِینَ فِی رَحْمَتِکَ، وَ رَاجِینَ فَضْلَ نِعْمَتِکَ،
- وَ خَائِفِینَ مِنْ عَذَابِکَ وَ نِقْمَتِکَ.
- اللَّهُمَّ فَاسْقِنَا غَیْثَکَ، وَ لا تَجْعَلْنَا مِنَ الْقَانِطِینَ،
- وَ لا تُهْلِکْنَا بِالسِّنِینَ، (وَ لا تُؤَاخِذْنَا بِمَا فَعَلَ السُّفَهَاءُ مِنَّا) یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.
- اللَّهُمَّ إِنَّا خَرَجْنَا إِلَیْکَ نَشْکُو إِلَیْکَ مَا لا یَخْفَى عَلَیْکَ،
- حِینَ أَلْجَأَتْنَا الْمَضَایِقُ الْوَعْرَةُ، وَ أَجَاءَتْنَا الْمَقَاحِطُ الْمُجْدِبَةُ،
- وَ أَعْیَتْنَا الْمَطَالِبُ الْمُتَعَسِّرَةُ، وَ تَلاَحَمَتْ عَلَیْنَا الْفِتَنُ الْمُسْتَصْعِبَةُ.
- اللَّهُمَّ إِنَّا نَسْأَلُکَ أَلَّا تَرُدَّنَا خَائِبِینَ،
- وَ لا تَقْلِبَنَا وَاجِمِینَ، وَ لا تُخَاطِبَنَا بِذُنُوبِنَا،
- وَ لا تُقَایِسَنَا بِأَعْمَالِنَا.
- اللَّهُمَّ انْشُرْ عَلَیْنَا غَیْثَکَ وَ بَرَکَتَکَ،
- وَ رِزْقَکَ وَ رَحْمَتَکَ؛
- وَ اسْقِنَا سُقْیَا نَاقِعَةً مُرْوِیَةً مُعْشِبَةً،
- تُنْبِتُ بِهَا مَا قَدْ فَاتَ،
- وَ تُحْیِی بِهَا مَا قَد مَاتَ.
- نَافِعَةَ الْحَیَا، کَثِیرَةَ الْمُجْتَنَى،
- تُرْوِی بِهَا الْقِیعَانَ، وَ تُسِیلُ الْبُطْنَانَ،
- وَ تَسْتَوْرِقُ الْاَشْجَارَ، وَ تُرْخِصُ الْاَسْعَارَ؛
- «إِنَّکَ عَلَى مَا تَشَاءُ قَدِیرٌ».
متن فارسی
143.از خطبه هاى آن حضرت است درباره طلب باران و در آن، آگاهى مى دهد که هرگاه باران از مردم گرفته شود باید به درگاه خدا استغاثه کنند
- نظام آفرینش: آگاه باشید! زمینى که شما را بر دوش خود حمل کرده،
- و آسمانى که بر سر شما سایه افکنده،
- هر دو مطیع فرمان پروردگار شما هستند،
- این دو، برکات خود را همواره به شما مى بخشند، ولى این نه به دلیل ترس از شماست،
- نه براى تقرّب به شما و نه به دلیل انتظار نیکى و پاداشى از طرف شما،
- بلکه (از سوى خدا) مأمور رساندن منفعت به شما هستند، به فرمان او گردن نهاده اند،
- و به آن ها دستور داده شده که براى مصالح شما قیام کنند، و چنین کرده اند.
- فلسفه آفات و بلاها: خداوند بندگان خویش را هنگامى که اعمال بد انجام دهند، به کمبود میوه ها
- و جلوگیرى از نزول برکات آسمان و بستن درهاى گنج هاى خیرات مبتلا مى سازد،
- تا توبه کاران توبه کنند، گنهکاران دست از گناه بکشند،
- پندپذیران پند گیرند، و عاصیان از معصیت بازایستند.
- استغفار کلید درهاى رحمت: خداوند سبحان استغفار از گناه را سبب فزونى رزق و مایه رحمت خلق قرار داده،
- و (در قرآن) چنین فرموده است: «از پروردگار خویش آمرزش بطلبید، که او بسیار آمرزنده است،برکات خویش را از آسمان بر شما فرو مى فرستد، و با بخشش اموال و فرزندان، شما را کمک مى کند، و باغ هاى سرسبز و نهرهاى جارى در اختیارتان قرار مى دهد»{1}؛
- پس رحمت خدا بر آن کس که به استقبال توبه بشتابد، از خطاى خویش پوزش بطلبد و (با اعمال صالح) بر مرگ پیشى گیرد.
- دعاى باران: بارخدایا! ما از خانه ها و از زیرپوشش ها و سقف ها،
- پس از شنیدن ناله حیوانات و صداى دلخراش کودکان، بیرون آمدیم،
- در حالى که اشتیاق به رحمت تو، و امید به فضل و نعمت تو،
- و ترس از عذاب و کیفرت داریم.
- بارخدایا! بارانت را بر ما فرو فرست، ما را سیراب کن، از درگاهت مأیوس برمگردان،
- با خشکسالى و قحطى ما را هلاک مکن، و به سبب اعمال ناشایسته اى که بى خردانِ ما انجام داده اند ما را مواخذه مفرما، اى ارحم الراحمین!
- خداوندا! ما به سوى تو آمده ایم تا از چیزى به درگاهت شکایت کنیم که از تو پنهان نیست،
- هنگامى که مشکلات طاقت فرسا ما را به درگاه تو فرستاده، و خشکسالى و قحطى به ناچار ما را به این جا آورده،
- نیازهاى سخت ما را خسته کرده، و فتنه هاى دشوار پى درپى دامان ما را گرفته است.
- خداوندا! از تو مى خواهیم که ما را نومید،
- و با حزن و اندوه بازمگردانى، ما را به سبب گناهانمان مواخذه مفرما،
- و به مقتضاى اعمالمان با ما رفتار مکن.
- بارخدایا! باران و برکات
- و رزق و رحمتت را بر ما بگستران،
- بارانى بر ما بفرست نافع و سودمند و بارورکننده،
- که آنچه را خشک شده با آن برویانى،
- و آنچه را مرده، زنده کنى،
- آبى بسیار پرمنفعت و پربار
- که تپه ها و کوه ها را با آن سیراب کنى، رودخانه ها را به راه اندازى،
- درختان را پربرگ سازى، و قیمت ها را با آن پایین آورى،
- «تو بر هر چه اراده کنى توانا هستى».{2}
قبلی بعدی
