(مردمى را در مرگ يكى از خويشاوندانشان چنين تسليت گفت) مْردن از شما آغاز نشده ، و به شما نيز پايان نخواهد يافت. اين دوست شما به سفر مى رفت، اكنون پنداريد كه به يكى از سفرها رفته ؛ اگر او باز نگردد شما به سوى او خواهيد رفت.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >  عدل و بخشش ( حکمت شماره 437 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید

متن عربی

437. و سُئِل (علیه السلام): أیُّهما أفضَلُ: العَدلُ، أو الجودُ؟ فقال (علیه السلام):

  1. العَدْلُ یَضَعُ الْاُمُورَ مَوَاضِعَهَا.
  2. وَالْجُودُ یُخْرِجُهَا مِنْ جِهَتِهَا.
  3. و الْعَدْلُ سَائِسٌ عَامٌّ.
  4. وَالْجُودُ عَارِضٌ خَاصٌّ.
  5. فَالْعَدْلُ أَشْرَفُهُمَا وَ أَفْضَلُهُمَا.

متن فارسی

از امام پرسیده شد: کدام یک از این دو برترند؛ عدالت یا سخاوت؟ امام (علیه السلام) در جواب فرمود:

  1. عدل، هر چیزى را در جاى خود قرار مى دهد .
  2. ولى سخاوت و بخشش آن را از مسیرش فراتر مى برد.
  3.  (اضافه بر این) عدالت، قانونى است همگانى
  4. ولى جود و بخشش جنبه خصوصى دارد
  5. بنابراین، عدل، شریف تر و برتر است.
قبلی بعدی