شايسته نيست به سخنى كه از دهان كسى خارج شد، گمان بد ببرى ، چرا كه براى آن برداشت نيكويى مى توان داشت.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >  شیوه برخورد با تملق ( حکمت شماره 100 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید

متن عربی

100. و قال (علیه السلام) وَ مَدَحَهُ قَوْمٌ فِی وَجْهِهِ، فَقالَ:

  1. أَللَّهُمَّ إِنَّکَ أَعْلَمُ بِی مِنْ نَفْسِی.
  2. وَ أَنَا أَعْلَمُ بِنَفْسِی مِنْهُمْ.
  3. أَللَّهُمَّ اجْعَلْنَا خَیْراً مِمَّا یَظُنُّونَ.
  4. وَ اغْفِرْ لَنَا مَا لا یَعْلَمُونَ.

متن فارسی

گروهى در برابر امام (علیه السلام) او را مدح کردند،امام (علیه السلام) فرمود:

  1. خداوندا! تو به من از خودم آگاه ترى
  2. و من به خودم از آن ها آگاه ترم.
  3. خداوندا! ما را بهتر از آنچه آن ها گمان مى کنند قرار ده
  4. وآنچه را که (درباره ما) نمى دانند بر ما ببخش.
قبلی بعدی