چون دنيا به كسى روى آورد ، نيكى هاى ديگران را به او عاريت دهد ، و چون از او روى برگرداند خوبى هاى او را نيز بربايند.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >  اوصاف دنیا ( حکمت شماره 415 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید

متن عربی

415. و قال (علیه السلام) فِی صِفةِ الدُّنیا:

  1. تَغُرُّ وَ تَضُرُّ وَ تَمُرُّ.
  2. إِنَّ اللّهَ تَعَالَى لَمْ یَرْضَهَا ثَوَاباً لِاَوْلِیَائِهِ، وَ لا عِقَاباً لِاَعْدَائِهِ.
  3. إِنَّ أَهْلَ الدُّنْیَا کَرَکْبٍ بَیْنَاهُمْ حَلُّوا، إِذْ صَاحَ بِهِمْ سَائِقُهُمْ فَارْتَحَلُوا.

متن فارسی

امام (علیه السلام) در وصف دنیا فرمود:

  1. مى فریبد و زیان مى رساند و مى گذرد.
  2. خداوند به (بخشیدن) آن به عنوان پاداش براى دوستانش، رضایت نداده و(گرفتن) آن را به عنوان کیفر دشمنانش نپذیرفته است.
  3. اهل دنیا همچون کاروانى هستند که هنوز رحل اقامت نیفکنده اند که قافله سالار فریاد مىزند (کوچ کنید): و آنها کوچ مى کنند.
قبلی بعدی